Παλιόπετρες.  Έτσι αποκαλούσαν τα κομμάτια των ναών, των ανακτόρων, των τειχών της κλασικής αρχαιότητας οι  Έλληνες έως πριν από την Επανάσταση του 1821, αλλά και πολύ μετά από αυτή. Εννοούσαν βέβαια «παλιές - αρχαίες πέτρες». Δημιουργήματα και κληρονομιά των προγόνων. Αυτές οι πέτρες ήταν δικές τους. Και πολέμησαν γι’ αυτές . Για να ανασάνουν οι πέτρες και μαζί και οι ψυχές γενεών και γενεών πριν απ’ αυτούς. Αυτές οι «παλιόπετρες» έφτασαν έως εδώ χάρη στον αγώνα των Ελλήνων. Εισέπραξαν την αγάπη, τον σεβασμό και την αυτοθυσία των νεοτέρων εποχών.  Όποιες κι αν ήταν οι επιμέρους διαφορές των Ελλήνων αιώνες πίσω, πάντα έσμιγαν και συμφωνούσαν πάνω από αυτές τις «παλιές πέτρες» με σύμπνοια και ομοψυχία. Έχουμε όμως το θλιβερό προνόμιο εμείς, οι σημερινοί, να ζούμε, εκτός των άλλων, και την πιο δύσκολη περίοδο όσον αφορά τον πλούτο της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Ζούμε την εποχή που πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ο Κ. Μητσοτάκης και υπουργός Πολιτισμού η Λ. Μενδώνη. Αποφάσισαν οι δυο τους να αναμορφώσουν την αρχαία κληρονομιά μας σε κατευθύνσεις εμπορικότερες και πιο μοντέρνες. Το θεάρεστο έργο τους ξεκίνησε από το πιο εμβληματικό μνημείο του τόπου μας. Από την Ακρόπολη των Αθηνών. Ανελκυστήρες που έγιναν σε κλίμα πανικού, αυθαίρετα τσιμεντώματα πάνω…