Παλιόπετρες…

Παλιόπετρες…

Παλιόπετρες.  Έτσι αποκαλούσαν τα κομμάτια των ναών, των ανακτόρων, των τειχών της κλασικής αρχαιότητας οι  Έλληνες έως πριν από την Επανάσταση του 1821, αλλά και πολύ μετά από αυτή. Εννοούσαν βέβαια «παλιές – αρχαίες πέτρες». Δημιουργήματα και κληρονομιά των προγόνων. Αυτές οι πέτρες ήταν δικές τους. Και πολέμησαν γι’ αυτές . Για να ανασάνουν οι πέτρες και μαζί και οι ψυχές γενεών και γενεών πριν απ’ αυτούς. Αυτές οι «παλιόπετρες» έφτασαν έως εδώ χάρη στον αγώνα των Ελλήνων. Εισέπραξαν την αγάπη, τον σεβασμό και την αυτοθυσία των νεοτέρων εποχών.  Όποιες κι αν ήταν οι επιμέρους διαφορές των Ελλήνων αιώνες πίσω, πάντα έσμιγαν και συμφωνούσαν πάνω από αυτές τις «παλιές πέτρες» με σύμπνοια και ομοψυχία.

Έχουμε όμως το θλιβερό προνόμιο εμείς, οι σημερινοί, να ζούμε, εκτός των άλλων, και την πιο δύσκολη περίοδο όσον αφορά τον πλούτο της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Ζούμε την εποχή που πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ο Κ. Μητσοτάκης και υπουργός Πολιτισμού η Λ. Μενδώνη. Αποφάσισαν οι δυο τους να αναμορφώσουν την αρχαία κληρονομιά μας σε κατευθύνσεις εμπορικότερες και πιο μοντέρνες. Το θεάρεστο έργο τους ξεκίνησε από το πιο εμβληματικό μνημείο του τόπου μας. Από την Ακρόπολη των Αθηνών. Ανελκυστήρες που έγιναν σε κλίμα πανικού, αυθαίρετα τσιμεντώματα πάνω στον Ιερό Βράχο, δρομολόγηση εγκατάστασης μαρμάρινων πινακίδων όπου θα μνημονεύονται εις τους αιώνες των αιώνων ο ιδιωτικός χορηγός τού ανελκυστήρα και το όνομα της σημερινής υπουργού Πολιτισμού. Ο χορηγός το πετυχαίνει αυτό με 72.000 ευρώ και η υπουργός χάρη στην επιμονή της σε μια πολιτική αλλοπρόσαλλη και καταστροφική.  Όπως η μετακίνηση σπουδαίων αρχαιολογικών ευρημάτων στη Θεσσαλονίκη για να περάσει το μετρό, ενώ μπορεί αυτό να γίνει και χωρίς να μετακινηθούν αυτές οι «παλιές πέτρες» της μακεδονικής γης.

Είναι κι άλλα πολλά που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε.  Όπως πάμπολλοι είναι και οι φορείς και επιστήμονες από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Που καταγγέλλουν τα ιδεοληπτικά σχέδια για την αναμόρφωση του Παρθενώνα, για να γυρίσουμε σ’ αυτόν. Αλίμονο. Οι κακοτεχνίες και τα δυσάρεστα αποτελέσματα είναι ορατά στον Ιερό Βράχο και για τους μη επαΐοντες. Τα όμβρια ύδατα δεν σταμάτησαν στην τσιμεντόστρωση. Προκάλεσαν πρόβλημα σε αρχαίο γλυπτό. Ακολούθησε κατόπιν εορτής η εκπόνηση συμπληρωματικής υδραυλικής μελέτης. Η ΑΥΓΗ μας πληροφορεί ακόμα πως για την κατασκευή του ανελκυστήρα, πάνω στη βιάση, χρησιμοποιήθηκε κομπρεσέρ που είχε ως αποτέλεσμα να υποστεί ανεπανόρθωτη φθορά μαρμάρινο μέλος του ανεπανάληπτου μνημείου της αρχαιότητας!  Όλοι ξέρουν ότι οι εργασίες σε τόσο σπουδαία μνημεία πραγματοποιούνται με το χέρι και εξαιρετικά αργά και προσεκτικά. Η απάντηση του υπουργείου ήταν ένα κατηγορώ για τα fake news που υποτίθεται πως η εφημερίδα διαδίδει!  Ήρθαν όμως, πάλι από την ΑΥΓΗ, οι αδιάψευστες φωτογραφίες και από τότε αγνοείται η ενημέρωση για το θέμα. Αλήθεια, οι υπηρεσίες του υπουργείου τεκμηρίωσαν αρχαιολογικά το μέλος ή το γλυπτό που υπέστη τη φθορά; Απάντηση δεν υπάρχει.

Με το ένα και με το άλλο, ο Παρθενώνας, το σπουδαίο αυτό μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, πραγματικά αλλάζει όψη. Με το τσιμεντάρισμα ανάμεσα στις αρχαιότητες, που έχεις την εντύπωση πως περιμένουν τραπεζοκαθίσματα όπου οι επισκέπτες θα ακουμπούν τον φρέντο τους. Με το αναβατόριο, που δεν εξυπηρετεί τους ανάπηρους συμπολίτες μας γιατί οι κλίσεις τού τσιμενταρίσματος είναι επικίνδυνες για τα αμαξίδια, όπως καταγγέλλουν οι ενώσεις των αναπήρων – είχαμε ήδη ατύχημα προ ημερών ατόμου που κατέληξε στο νοσοκομείο. Με την καταστροφή ακόμα με κομπρεσέρ αρχαίου μέλους.  Έτσι ναι, στ’ αλήθεια, έχουμε, εν έτει 2021, έναν Παρθενώνα μεταμοντέρνο, τόσο μητσοτάκειο όσο και μενδώνειο.

Ποτέ άλλοτε τα θέματα του πολιτισμού δεν απασχόλησαν αρνητικά τόσο πολύ τον δημόσιο διάλογο. Από συστάσεως νεοελληνικού κράτους μάλιστα. Ποτέ άλλοτε υπουργός Πολιτισμού δεν προκάλεσε με την πολιτική της τόσες πολλές αντιδράσεις. Ποτέ άλλοτε υπουργός Πολιτισμού δεν αντιμετώπισε τόσο απαξιωτικά τον πολιτισμό και ποτέ άλλοτε υπουργός Πολιτισμού δεν απαξιώθηκε τόσο από την κοινωνία.

Δυστυχώς, ζούμε στην εποχή του Κ. Μητσοτάκη και της Λ. Μενδώνη.

Όμως ελπίζουμε πως η επόμενη εποχή θα είναι η εποχή της αποκατάστασης του χάους με μια κυβέρνηση προοδευτική. Τότε που οι «παλιόπετρες» θα ανακτήσουν την παλιά τους αίγλη και θα έχουν ξανά την προσοχή, τον σεβασμό και τη φροντίδα της Πολιτείας.

Πηγή: Η ΑΥΓΗ