Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι ίσως η πιο ανέτοιμη κυβέρνηση του μεταπολιτευτικού μας βίου. Ηταν τόσο χρονοβόρα η εμμονική προσπάθειά της για τη δημιουργία του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου που φαίνεται πως δεν άφησε κανένα χρονικό ή άλλο περιθώριο για την οργάνωση ενός σοβαρού προγράμματος διακυβέρνησης. Πορεύτηκε με ό,τι ήξερε από το παρελθόν και με μερικά τρικ που κόμισαν οι παντός είδους επικοινωνιολόγοι (επιτελικό –τρομάρα του– κράτος, μητρώο άριστων στελεχών κ.λπ.). Ο τομέας όμως στον οποίο φαινομενικά ήρθαν απολύτως απαράσκευοι είναι ο πολιτισμός. Οσο και να ψάξει κανείς στο προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ πουθενά δεν θα βρει μια παράγραφο, μια πρόταση, μια λέξη για τον χώρο του πολιτισμού. Παρότι, όπως αποδεικνύεται, στις κρυφές ατζέντες ήταν σημειωμένα ένα σωρό δυσάρεστα για τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του. Η αλήθεια είναι πως αυτά που ξεδίπλωσε ως πολιτιστική πολιτική η κυβέρνηση, αν έμπαιναν σε ένα προεκλογικό πρόγραμμα, θα έκαναν κακό σε αυτούς που τα ευαγγελίζονταν. Οπότε προτιμήθηκε η διακριτική αποσιώπησή τους. Ατζέντα λοιπόν για τον πολιτισμό φαίνεται πως υπήρχε, αλλά φαντάζομαι ότι κανένας πολιτικός «καριέρας» δεν θα δεχόταν να την υποστηρίξει ως υπουργός. Βρέθηκε όμως ένα παλιό στέλεχος του υπουργείου, που γνώριζε τα κρυφά και τα φανερά του, τις σκοτεινές και ιδιόμορφες διαδρομές, τα πρόσωπα,…