Μετά την Προγραμματική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. έχουμε στα χέρια μας τη βάση ενός νέου προγράμματος για το οποίο αγωνιζόμαστε ώστε να γίνει το νέο κυβερνητικό πρόγραμμα μιας επόμενης προοδευτικής κυβέρνησης.
Όσον αφορά τον πολιτισμό, αυτονόητα ανακαλύπτει εκεί κανείς έναν πλούτο ιδεών, προτάσεων και απαντήσεων στις ανάγκες και τις προκλήσεις του χώρου και της εποχής. Δεν αποτελούν έκπληξη η αρτιότητα, η έμπνευση και η γνώση τού αντικειμένου από όσους/ες επεξεργάστηκαν συλλογικά την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. για τον πολιτισμό. Η Αριστερά διέθετε πάντα ισχυρά αποθέματα επεξεργασιών και προτάσεων για τον υπέροχο κόσμο της τέχνης και των ανθρώπων της, με τον νου, εντέλει, στο ευρύ κοινό. Για την Αριστερά, άλλωστε, η τέχνη, η κουλτούρα, η δημιουργία είναι δημόσια αγαθά που θα πρέπει απρόσκοπτα να φτάνουν στον φυσικό τους αποδέκτη, δηλαδή τον λαό.
Πάντα τα προγράμματα του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια εμπεριείχαν σημαντικές προτάσεις, οράματα και λύσεις. Όμως μόνο μία φορά κλήθηκε ο πολιτικός μας χώρος να κάνει πράξη όλες αυτές τις εξαγγελίες. Από τον Ιανουάριο του 2015 έως και τον Ιούλιο του 2019. Τα κατάφερε; Υλοποίησε το πρόγραμμά του σε όλη την έκτασή του; Η απάντηση είναι όχι. Το διάστημα βραχύ, τα Μνημόνια πάνω από το κεφάλι μας και, σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, και άλλοι παράγοντες ενδοκομματικοί δεν το επέτρεψαν.
Ο Ιούνιος του 2021, το σήμερα δηλαδή, είναι εντελώς διαφορετικό από την πρώτη φορά που κληθήκαμε να κυβερνήσουμε. Τώρα ξέρουμε περισσότερα. Κυβερνήσαμε, βρεθήκαμε, αντιμετωπίσαμε τα θέματα, τα ξαναβρίσκουμε μπροστά μας από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Έχουμε αντιληφθεί ότι στις υποσχέσεις μας πρέπει να είμαστε συγκεκριμένοι και να προτείνουμε όχι όσα εμείς ιδανικά θα θέλαμε να υλοποιήσουμε μέσα σε μια κυβερνητική θητεία, αλλά εκείνα για τα οποία είμαστε βέβαιοι ότι θα καταφέρουμε. Και, κυρίως, εφόσον όλοι έχουμε συμφωνήσει σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις, να μην κωλυσιεργούμε και να μην προβάλλουμε εμπόδια με βάση προσωπικές ή επιμέρους απόψεις και δεύτερες σκέψεις.
Ανάμεσα στα πολλά και σημαντικά που κατάφερε στον πολιτισμό το κυβερνητικό διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσαν να βρίσκονται και άλλα που χρόνια τα προτείνουμε και πραγματικά δεν είχαν ούτε υπέρογκο κόστος ούτε απαιτούσαν μεγάλη δυσκολία ή χρόνο υλοποίησης.
Θα μπορούσαμε, για παράδειγμα, να δρομολογήσουμε έστω το περίφημο Εθνικό Συμβούλιο Τεχνών για το οποίο συζητάμε χρόνια. Να ξεκινήσουμε ένα σχέδιο για τον πολιτισμό στην ελληνική περιφέρεια με εφαρμογή για όλη την επικράτεια. Να μην αργήσουμε τόσο τους διαγωνισμούς των καλλιτεχνικών διευθυντών για τους εποπτευόμενους από το ΥΠΠΟ φορείς. Παγώσαμε τη συζήτηση, έστω, για τη μεταφορά της καλλιτεχνικής Παιδείας στο υπουργείο Παιδείας. Δεν υλοποιήσαμε ένα αίτημα παλιό, το οποίο συνεχώς υιοθετούσαμε: τη διαβάθμιση πτυχίων των σχολών θεάτρου, κινηματογράφου, χορού και ωδείων. Δεν συζητάμε για ΑΕΙ. Δεν συγκρούεται επ’ ουδενί αυτή η διαβάθμιση με το άρθρο 16, όπως λανθασμένα υποστηρίζεται από κάποιους. Προλάβαμε πριν από τις εκλογές και ανακοινώσαμε προφορικά, διά στόματος του υπουργού Παιδείας, τη δημιουργία Ανώτατης Σχολής Παραστατικών Τεχνών. Μια κατάκτηση παγκόσμια. Το εννοούμε; Αν ναι, να παραμείνει στο πρόγραμμά μας, αλλιώς ας το συμπεριλάβουμε σε ένα ευρύτερο σχέδιο για το μακρινό ή κοντινό μέλλον.
Είναι πολλά εκείνα που δεν κάναμε. Είναι πολλά όμως εκείνα που καταφέραμε ως κυβέρνηση. Σε δύσκολο και εχθρικό τοπίο. Με παγιωμένες καταστάσεις πολλών δεκαετιών, όπου το δημόσιο χρήμα για τον πολιτισμό είχε μάθει να περνά από αδιαφανείς διαδρόμους, με τη διαπλοκή να οργιάζει και τους καρεκλοκένταυρους να σαμποτάρουν οποιαδήποτε αλλαγή προς το καλύτερο. Τους χαλάσαμε τη βολή και τις συνήθειες. Τώρα ξαναβολεύτηκαν!
Ας πάμε, λοιπόν, στον αγώνα που ξανοίγεται μπροστά μας με προτάσεις που όλοι θα υποστηρίξουμε, αν, συν λαώ, βρεθούμε πάλι σε κυβερνητική θέση. Να τις πιστέψουμε, να τις προτείνουμε στους πολίτες και να τις υλοποιήσουμε. Όλοι. Με σεβασμό στο πρόγραμμά μας, το οποίο κανένας δεν πρέπει να ξεχάσει στο συρτάρι του.
Εγγυητής αυτής της συμφωνίας είναι ο Αλέξης Τσίπρας και όλοι εμείς μαζί του, και με τους πολίτες που τους καλούμε να μας εμπιστευτούν.
Καλόν αγώνα λοιπόν! Με το πρόγραμμα εκείνο που θα γίνει πράξη.
Πηγή: Η Αυγή