Ο Πάνος Σκουρολιάκος πήρε το λόγο στην Επιτροπή και αρχικά αποχαιρέτησε τον Μανούσο Βολουδάκη, με τον οποίο συνεργάστηκε στην Επιτροπή Διασποράς και μοιράστηκε το ίδιο ενδιαφέρον για τους Ρωμιούς της Ανατολής σήμερα.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην άθλια κατάσταση που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση στο Εθνικό μας Θέατρο και στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου. Η Σχολή δεν έχει κλείσει ποτέ εδώ και 93 χρόνια, ούτε καν στην Κατοχή. Κατάφερε η κυβέρνηση της Ν.Δ. να την κλείσει και αυτή. Το συλλαλητήριο των καλλιτεχνών στο Σύνταγμα, ήταν το μεγαλύτερο που έγινε ποτέ. Είμαι 45 χρόνια σε αυτό το χώρο και δεν έχω δει τόσο μεγάλη συγκέντρωση ποτέ, είπε. Κάτι σημαίνει αυτό, κάτι δεν έκανε καλά η κυβέρνηση.
Επιμένοντας, λοιπόν η κυβέρνηση στο κατάπτυστο ΠΔ, πετάει τα παιδιά στο δρόμο αφού οι καθηγητές παραιτούνται, πρόσθεσε και συνέχισε:
“Κύριε Πρόεδρε, περιμέναμε περισσότερο πολιτισμό σε αυτή την πολιτική συζήτηση που έχουμε, αλλά έχουμε συνηθίσει από την κυβέρνηση και το τρόπο και τις μεθοδεύσεις της. Περιμέναμε αλήθειες για την ελληνική πραγματικότητα των μουσείων, με αναφορές βεβαίως σε καλές πρακτικές μουσείων, όπως το Λούβρο, με αποδοχή της διεθνούς εμπειρίας, έτσι όπως είναι σε όλες τις εκφάνσεις της και όχι αλά καρτ, ερμηνείες, που δεν αντέχουν στην κριτική. Και όλα αυτά με αναγνώριση του ρόλου και της τεχνογνωσίας του ανθρώπινου δυναμικού του Υπουργείου Πολιτισμού, του Υπουργείου του οποίου ηγείται η κυρία Υπουργός, ώστε να ληφθούν υπόψη οι πολύπλευρες και τεκμηριωμένες αντιδράσεις προτάσεις των φορέων και να οδηγηθούμε σε ένα ποιοτικότερο και πιο ουσιαστικό διάλογο με τους επιστημονικούς, επαγγελματικούς, αναπτυξιακούς φορείς, τους πραγματικούς
γνώστες αυτής της διαχρονικής και πολυεπίπεδης κατάστασης στη χώρα μας.
Αντί αυτού μάλιστα, είχαμε τη συνέχεια της ίδιας ατεκμηρίωτης, αρνητικής, για το σύνολο των μουσείων και τους εργαζόμενους, ρητορικής, που ακούμε από την αρχή της θητείας αυτής της κυβέρνησης, σκόπιμα και δυστυχώς αδίστακτα, αντιπολιτιστικά θα
έλεγα, τη στιγμή που η ίδια η έννοια του πολιτισμού αφορά τόσο τα επιτεύγματα που καθορίζουν την εξέλιξη ενός έθνους στον υλικό τομέα, αλλά και στην καλλιέργεια των πνευματικών δυνάμεων όλων των πολιτών του, έρχεται αυτό το καταστροφικό νομοσχέδιο.
Όπου που καταλήγουμε σήμερα; Σε ένα καλοστημένο παζλ πρόχειρων επιλεκτικά ρυθμίσεων στο σχέδιο νόμου, που σκόπιμα, προκλητικά, στο τέλος της τετραετίας της, η κυβέρνηση το φέρνει άρον άρον. Γιατί, τι να κάνουμε, είναι η απερχόμενη κυβέρνηση και η απερχόμενη Υπουργός.
Συνθλίβει, λοιπόν, η Κυβέρνηση τον πυλώνα του τεχνικού και πνευματικού πολιτισμού μας με την αιτιολόγηση, ότι έχει φτάσει στα όρια, ότι έτσι γίνεται και αλλού.
Δηλαδή την παρωχημένη, παλαιάς κοπής, τακτική μικροκομματική, «Συνέχισε να λες το ίδιο παραμύθι και ίσως κάποιοι, κάποτε, το πιστέψουν». Πως αλλιώς να θεωρήσουμε αυτή τη στοχευμένη, μπερδεμένη, μεταξύ ημιαληθειών και ψευδοσυγκρίσεων, τακτική, μιας και οι συγκρίσεις των ημερών του πολιτισμού της Κυβέρνησης ανάμεσα στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και στη ΝΔ – προηγουμένως ακούσαμε ότι 20 χρόνια κυβερνούσαμε, εμείς δεν το αντιληφθήκαμε, νομίζαμε ότι κυβερνούσαμε τέσσερα-τεσσεράμισι χρόνια- αυτή η σύγκριση αποβαίνει δραματική εναντίον της ΝΔ.
Αναλήθειες, αναλήθειες, αναλήθειες και σε ελάσσονα θέματα. Αναφέραμε προχθές, ότι ουδείς στήριξε την κυρία Υπουργό, γι’ αυτό και δεν κάλεσε και κανέναν- ποιον να καλέσει να τη στηρίξει, δεν υπήρχε. Ακόμα και οι πιο στενοί της συνεργάτες. Είπαμε για κάποιο συνεργάτη της, τον κ. Τσακοπιάκο, ο οποίος την εκπροσωπούσε, μας διαβεβαίωσε ότι δεν έγινε ποτέ. Εγώ ανέτρεξε στο διαδίκτυο- εκεί βρίσκεις πολλά πράγματα- και βρήκα στο TVXS, ένα σάιτ το οποίο δεν είναι μικρό και αλλού και σε εφημερίδες, ότι ναι, την εκπροσώπησε στην Κέρκυρα σε έκθεση ζωγραφικής του κ. Λάλλα, και εγώ δεν έχω αντίρρηση, ότι δεν την εκπροσώπησε, αλλά φανταζόμουν ότι μία Υπουργός με το ενδιαφέρον που έχει για ό τι συμβαίνει γύρω από αυτήν, θα είχε ζητήσει από όλα αυτά τα σάιτ να κατεβάσουν τις αναρτήσεις για να μην την εκθέτουν. Δεν το έκανε. Τι να κάνουμε;
Να πούμε και για την ΟΝΝΕΔ- τα ψέματα για την ΟΝΝΕΔ; Τερατώδη ψέματα, γιατί το 2013 που έγινε η ημερίδα της ΟΝΝΕΔ, η ίδια ήταν Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού. Πως έρχεται εδώ πέρα, με αγανάκτηση και τα απορρίπτει όλα αυτά; Δεν μπορεί να μην το γνώριζε η Γενική Γραμματέας, τι γίνεται στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
Είναι πολύ περιορισμένος ο χρόνος, είναι αρκετά αυτά που έχουμε να πούμε, θα επανέλθουμε όμως στην Ολομέλεια, όπου ελπίζουμε να έχουμε λίγο περισσότερο χρόνο για να μπορέσουμε να αποδημήσουμε, για άλλη μια φορά, αυτό το σχέδιο νόμου, το οποίο είναι εις βάρος των Μουσείων μας, είναι εις βάρος του πολιτισμού, είναι εις βάρος της χώρας μας.
Ευχαριστώ.”