Τα επαγγέλματα των άστεγων
Θα μπορούσε κανείς να εντάξει τους καλλιτέχνες, στην κατηγορία: «επαγγελματίες άστεγοι», μιας και πρόκειται για εργαζόμενους που περνούν τον επαγγελματικό τους βίο στην ανασφάλεια, την αβεβαιότητα και το έλεος του τυχαίου. Αν οι καλλιτέχνες δημιουργοί (μουσικοί, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, συγγραφείς, και πολλοί άλλοι) ήταν την προηγούμενη περίοδο μια φορά στην επισφάλεια, φανταστείτε τι γίνεται τώρα, εν μέσω πανδημίας. Να σημειώσουμε μάλιστα και άλλες κατηγορίες εργαζομένων και επιχειρήσεων που εξαρτώνται από την καλλιτεχνική ζωή: τεχνικοί, διοικητικοί, μεταφορές, εστίαση, ξενοδοχεία κλπ. Οι εργασιακές σχέσεις όλων αυτών, πραγματικά θυμίζουν μεσαίωνα. Η σύναψη συμβολαίων, είναι κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο. Αλλά και η αθέτηση μιας υποχρέωσης που συμπεριλαμβάνεται σε ένα συμβόλαιο που θα κριθεί; Πως; Πότε; Οργιάζει η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, τα μπλοκάκια, η εργασιακή δηλαδή αναξιοπρέπεια. Όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας είναι αόρατοι για την κυβέρνηση εν μέσω κορονοϊού. Τα θέατρα, οι μουσικές σκηνές, ως κατ εξοχήν χώροι «συνωστισμού» ήταν οι πρώτες επιχειρήσεις που έκλεισαν. Και ακολούθησαν τηλεοπτικά και κινηματογραφικά γυρίσματα, κινηματογράφοι, γκαλερί, βιβλιοπωλεία. Στον ύπνο του δικαίου η υπουργός Πολιτισμού κ. Μενδώνη, παρότρυνε τους εργαζόμενους στους εποπτευόμενους από το υπουργείο φορείς να επικοινωνούν με το κοινό μέσω του διαδικτύου. Λαμπρά. Βρέθηκε λύση για αυτούς που ευτυχώς έχουν δουλειά. Και οι άλλοι; Οι απασχολούμενοι στην ιδιωτική δημιουργική οικονομία που…
