Παραδίδεται λοιπόν το υπαίθριο εμπόριο της χώρας στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που ζουν σε βάρος των μικρών παραγωγών της πατρίδας μας.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του αν. Τομεάρχη Πολιτισμού και βουλευτή Ανατολικής Αττικής Πάνου Σκουρολιάκου στην Ολομέλεια:

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές.

Η Κυβέρνηση της ΝΔ με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποδεικνύει ότι ο βασικός πυρήνας της πολιτικής της δράσης είναι να χτυπήσει το κύτταρο της αγροτικής παραγωγής αυτής της χώρας που είναι οι λαϊκές αγορές.
Παραδίδεται λοιπόν το υπαίθριο εμπόριο της χώρας στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που ζουν σε βάρος των μικρών παραγωγών της πατρίδας μας.

Κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου η μεγάλη πλειοψηφία των φορέων ήταν αντίθετοι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, γνωστών σ΄ όλους μας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, μέσα στη πανδημία και με το κύμα ακρίβειας να επελαύνει (δηλαδή στην πιο ακατάλληλη συγκυρία), επέλεξε να διαλύσει τον ιστορικό και κοινωνικό ρόλο των λαϊκών αγορών και τη στήριξη των νοικοκυριών με φθηνά, φρέσκα και ποιοτικά προϊόντα που επιλέγουν αδιαμεσολάβητα.

Η Κυβέρνηση της ΝΔ λοιπόν:

• Εκτοπίζει τους παραγωγούς, κατευθύνοντας τους καταναλωτές στα μεγάλα καταστήματα τροφίμων.
• Ξηλώνει το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο και αντί για «άδεια» θα υπάρχει «θέση» που θα αποκτά κάποιος με διαγωνισμό. Καταργείται δηλαδή η άδεια λαϊκής που είναι ο πυρήνας της λειτουργίας των αγορών.
• Βάζει κριτήρια που ισοδυναμούν με πραγματική λαιμητόμο για τις θέσεις: Πτυχία, ηλικία, αριθμό παιδιών (αναζητούμε δηλαδή νέους, πολύτεκνους με πτυχίο! Με διδακτορικό ίσως;) οδηγώντας στην ανεργία και αστεγία παραγωγούς, αγρότες και πωλητές!
• Αποκλείει τους εκπροσώπους παραγωγών και μικροπωλητών από την λήψη αποφάσεων για ζητήματα που τους αφορούν. Μνημείο δημοκρατίας κι αυτό.
• Διαλύει τις Αγορές Καταναλωτών αφού καταργείται χωρίς καμία αιτιολόγηση το άρθρο 37 του ν.4499 του 2017. Οι αγορές καταναλωτών είναι ένας θεσμός που υπάρχει σχεδόν σε όλο τον κόσμο, και που ψηφίστηκε και από τη ΝΔ το 2017. Στη χώρα μας έδωσε διέξοδο σε παραγωγούς και καταναλωτές, κρατώντας τους όρθιους κατά την λαίλαπα των μνημονίων. Σ’ αυτές τις αγορές συμμετέχουν παραγωγοί, οικοτέχνες, μεταποητές και ήδη έχει χτισθεί εδώ και αρκετά χρόνια μία άμεση σχέση με τους καταναλωτές, οι οποίοι μπορούν να βρουν μεγάλη ποικιλία προϊόντων και σε χαμηλές τιμές αποφεύγοντας τους μεσάζοντες, που εκμεταλλεύονται και τον κόπο των παραγωγών και το βαλάντιο των καταναλωτών. Ας θυμίσουμε ότι η δράση των αγορών αυτών δεν ξεκινάει το 2017 όταν θεσμοθετήθηκαν οι αγορές καταναλωτών, αλλά από το 2012 κατά την αρχή της οικονομικής κρίσης, όταν σε συνεργασία με πολίτες δημιουργήθηκαν οι κατά τόπους αγορές χωρίς μεσάζοντες. Αυτές ενίσχυσαν ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης στην πλειοψηφία των δήμων της χώρας και στήριξαν με τεράστιες ποσότητες τροφίμων τα κοινωνικά παντοπωλεία των δήμων, τα συσσίτια εκκλησιών και τις δομές αλληλεγγύης που δημιουργήθηκαν, για ν’ αντιμετωπίσουν την οικονομική ανέχεια της ελληνικής κοινωνίας. Γενναία υπήρξε η συμπαράσταση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις δράσεις. Εδώ θα έχετε δίκιο να πείτε: «Ναι ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει». Αλλά δεν σας συμφέρει, γι’ αυτό και οι αγορές αυτές είναι οι μοναδικές που οι παραγωγοί τους εξαιρέθηκαν από τα μέτρα στήριξης της Κυβέρνησης στην πανδημία εξ αιτίας τάχα των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης. Στα πολυκαταστήματα και τα μεγάλα σούπερ μάρκετ, το μετρό και αλλού, φαίνεται πως τηρούνταν τα μέτρα!

Ο νόμος αυτός διατρέχεται από σωρεία κυρώσεων στις οποίες εξαντλείται η τιμωρητική διάθεση στους μη προνομιούχους που δραστηριοποιούνται στις λαϊκές αγορές.

• Η αναστολή αδείας που προβλέπεται σε σωρεία «παραβάσεων» είναι στην ουσία αφαίρεση άδειας, αφού προϋπόθεση για να αρθεί η αναστολή είναι η επαναπροκήρυξη της θέσης που δεν μπορεί να διασφαλιστεί ότι θα γίνει σε εύλογο χρόνο.
• Ταυτόχρονα με το άρθρο 6, αλλά και στο συνδυασμό του με το άρθρο 11, καταργείται εκ των πραγμάτων ένα βασικό στοιχείο: Η άδεια λαϊκής που είναι ο πυρήνας της λειτουργίας των αγορών. Ο παραγωγός πλέον δεν θα έχει άδεια. Θα έχει μία θέση. Έτσι, εάν ένας παραγωγός εξαντλήσει την παραγωγή του, έως ότου έχει νέα, χάνει και την θέση και την άδεια. Τον στέλνουμε λοιπόν, εκτός πλαισίου των υπαίθριων αγορών, προετοιμάζοντας την έλευση μεγαλεμπόρων και μεσαζόντων.

Υπάρχουν και άλλα σημεία – παγίδες. Για παράδειγμα:

Αν ξεχάσει κάποιος μέσα σε ένα χρόνο, δύο αποδείξεις, ανεξαρτήτως ποσού, χάνει την άδεια. Τίθεται κι εδώ ζήτημα ισονομίας και τελικά συνταγματικότητας. Με δύο αποδείξεις μέσα σε έναν χρόνο στερείτε την άδεια σε οποιαδήποτε επιχείρηση, σε ένα σούπερ μάρκετ;

Κυρίες και κύριοι της ΝΔ.

Στην Ανατολική Αττική, όπου δραστηριοποιούμαι πολιτικά, παραγωγοί και λιανοπωλητές είναι σε απόγνωση. Αλλά δεν μας κάνει εντύπωση η αναλγησία του ν/σ που φέρατε για ψήφιση. Έχετε ξεπεράσει και τους κλασικούς του νεοφιλελευθερισμού. Διεκδικείτε παγκόσμια πατέντα εκδικητικότητας προς την μεσαία τάξη, τους αγρότες τον λαό. Άλλα λέγατε προεκλογικά!

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ καταψηφίζει το νομοσχέδιο και στην επόμενη κυβέρνηση που θα σχηματίσει, θα καταργήσει το νόμο.