Η συντηρητική παράταξη από παράδοση, ενώ περιέκλειε στους κόλπους της πολλές κατηγορίες πολιτών, εν τούτοις δεν είχε να επιδείξει σπουδαία «προίκα» σε καλλιτέχνες ή ανθρώπους της διανόησης. Οι καλλιτέχνες – δημιουργοί ως πιο ανυπότακτα πνεύματα, εκφράζονταν περισσότερο από την ευρεία προοδευτική παράταξη. Σε όλες τις εκδοχές της.
Βεβαιότατα σημαντικοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών συντάσσονταν με το συντηρητικό στρατόπεδο. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν ήταν οι περισσότεροι. Πολλές φορές ακύρωναν την σημαντικότητα τους, αναλαμβάνοντας θέσεις από όπου προωθούσαν τα συμφέροντα και τις πολιτικές της παράταξης τους. Οι θέσεις των επί κεφαλής κρατικών ιδρυμάτων ή των μελών της Ακαδημίας Αθηνών, ήταν συχνοί προορισμοί της καριέρας τους.
Στην εποχή που διανύουμε, με την ΝΔ του κ. Μητσοτάκη στην κυβέρνηση, η συντηρητική παράταξη δεν παίζει. Έχει σοβαρά αποφασίσει να εντάξει στους κόλπους και το οπλοστάσιο της, γιατί ως κομματικά όπλα τους αντιλαμβάνεται, καλλιτέχνες που δεν είχαν ποτέ σχέση μαζί της. Πολλοί από αυτούς μάλιστα αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί.
Πως το επιτυγχάνει αυτό; Μα, με πολλούς τρόπους. Κατ αρχήν με λογής λογής λαθροχειρίες. Ποιος δεν θυμάται το προεκλογικό προπαγανδιστικό βίντεο όπου ο κ. Μητσοτάκης συζητούσε με σημαντικούς δημιουργούς από τον χώρο της μουσικής; Τι έγινε εδώ; Προσχώρησε ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Φοίβος Δεληβοριάς ή οι άλλοι συμμετέχοντες στην Νέα Δημοκρατία; Όχι βέβαια. Οι ίδιοι είχαν ζητήσει συνάντηση με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, για να εκθέσουν τα προβλήματα τους. Με ΟΛΟΥΣ τους αρχηγούς. Ποιος το καπηλεύθηκε; Μα ο πολιτικός και το κόμμα που σήμερα μας κυβερνά. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι όμως. Ο διορισμός «ημετέρων» στους εποπτευόμενους φορείς, εξασφαλίζει για το καλλιτεχνικό, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό, την σιωπηρή αποδοχή. Όποιος δεν συμφωνεί, πληρώνει. Να σημειώσουμε τις τιμωρητικές απολύσεις στο «αμαρτωλό» Ταμείο Αλληλοβοηθείας των Υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού, το οποίο διαχειρίζονται συνδικαλιστές που διώκονται για κακουργήματα. Είναι το ταμείο και οι συνδικαλιστές που αγκαλιάστηκαν με μητρική στοργή από την κ. Υπουργό Πολιτισμού.
Σε αυτή την επιχείρηση εγκλωβισμού καθ όλα άξιων ανθρώπων, σπουδαίο ρόλο παίζουν και οι «απ’ ευθείας» αναθέσεις με άλλοθι την πανδημία. Ζητάμε να μάθουμε που ακριβώς κατευθύνονται τα χρήματα που εξαγγέλλονται και ουδείς μας πληροφορεί. Το ζητάμε διά της κοινοβουλευτικής οδού μάλιστα. Απολύτως νόμιμα και όπως έχουμε υποχρέωση. Πέρα βρέχει! Παίρνουμε απαντήσεις πως τα χρήματα δόθηκαν μέσω εποπτευομένων φορέων (Λυρική, Εθνικό Θέατρο κλπ) και πέραν τούτου ουδέν. Ποιος πήρε το Χ ποσόν; Για ποια παραγωγή; Με ποια κριτήρια; Σιγή ιχθύος… Σε αυτό το «θεάρεστο» έργο συλλογής υποστηρικτών, επιστρατεύεται και η δημόσια τηλεόραση. Δεν χρειάζονται περισσότερα για την ΕΡΤ. Αρκεί να ανοίξει κάποιος τον δέκτη του και θα καταλάβει.
Μπροστά στα μάτια ενός λαού χειμαζόμενου από την πανδημία και την άθλια κυβερνητική διαχείριση της, η ΝΔ αγωνίζεται να εξασφαλίσει αυτό που ποτέ δεν είχε. Ένα ισχυρό ρεύμα καλλιτεχνών στους κόλπους της. Πρέπει να ξέρει όμως ότι οι καλλιτέχνες, οι δημιουργοί, οι διανοούμενοι δεν είναι εμπορεύματα προς εξαγορά. Οι «παραχωρήσεις» της προς αυτούς είναι κάτι που τους οφείλεται. Και δεν οφείλεται μόνον σε αυτούς, τους συγκεκριμένους, αλλά και σε όλους τους άλλους ομότεχνούς τους. Πρέπει να ξέρει ακόμα, πως όποιες τέτοιου είδους κινήσεις και αν κάνει, αφήνει εκτός τους άλλους, τους πολλούς. Αλλά αυτή είναι η ιδεολογία της. Όχι φροντίδα και προσφορά στους πολλούς, αλλά τακτοποίηση των ολίγων που την στηρίζουν ή που θα ήθελε να την στηρίξουν.
Ο τρόπος που αντιμετώπισε η κυβέρνηση της ΝΔ τα θέατρα, τις μουσικές σκηνές, τους κινηματογράφους, ακόμα και την πολιτιστική μας κληρονομιά, δίνει το μέτρο του ενδιαφέροντος της για τον σύγχρονο πολιτισμό.
Μια προοδευτική κυβέρνηση θα στήριζε καθέτως τον πολιτισμό σε αυτή την δύσκολη συγκυρία. Με πρόνοιες στα φορολογικά, με πάγωμα δανείων, επιδόματα όπου χρειάζεται για τους ανθρώπους του πολιτισμού και ένα σωρό άλλα. Μια συντηρητική κυβέρνηση «εξαγοράς» θα έκανε αυτό που κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ. Φιλέματα εν κρυπτώ, συναντήσεις από την πίσω πόρτα, κλείσιμο του ματιού σε όσους ελπίζει να την στηρίξουν, ή έστω να μην της ασκήσουν κριτική.
Ένα οφείλουμε να παραδεχθούμε: Πως αυτή την επιχείρηση την υποστηρίζει με υψηλό επαγγελματισμό. Οφείλουμε όμως να πούμε και πως δεν θα της βγει. Γιατί αυτά που δίνει είναι τα ελάχιστα που έπρεπε να δώσει. Και να τα δώσει σε όλους!
Πηγή: reformer.gr
