Δεν φθάνουν οι λίγες λέξεις που έχουμε στη διάθεσή μας εδώ στα «Πολυ – Πολιτισμικά», ώστε να παρουσιάσουμε με στοιχειώδη έστω επάρκεια τον τόμο «Πατριαρχικός λόγος και Πολιτική 1991-2011», των εκδόσεων «Επτάλοφος». Θα προσπαθήσουμε όμως να δώσουμε μερικά μόνον σημεία από τα όσα σημαντικά αναφέρει στις ομιλίες του που αποτελούν και το σώμα του τόμου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.

Με την βαθιά γνώση, εμπειρία ζωής και πνεύματος συνεννόησης, και καταλαγής, απευθυνόμενος σε ακροατήρια πολιτικών παραγόντων, εκθέτει  αλήθειες και  αποκαλύπτει  οράματα που ξεπερνούν τις περιχαρακώσεις και τα μικρά μέτρα ιδεολογιών, εθνισμών και αντιλήψεων στενών.

Σε διεθνή διάσκεψη για την καταπολέμηση της διαφθοράς,  υποστηρίζει ότι  δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως  «οι δυνάμενοι ως εκ της θέσεως  των  να αυξήσουν τον πλουτισμόν των, πράττουν τούτο σήμερον άνευ ηθικού δισταγμού». Δεν είναι απλώς παρηγορητικός ο λόγος του. Επιμένει πως η διαφθορά, αποτελεί κοινωνικό νόσημα πολιτισμικής αιτιολογίας. Θεωρεί τέλος, πως αυτή η από όλους καταδικαστέα διαφθορά, δεν θα εξαλειφθεί,  αν δεν αλλάξει η κλίμακα αξιών που θεωρεί τον εύκολο και χωρίς φραγμούς πλουτισμό, ως το ύψιστο αγαθό. Σε άλλη ομιλία του, θεωρεί πως η κυρίαρχη αντίληψη περί την οικονομία σήμερα, αλλά και ο τρόπος λειτουργίας της, οδηγεί σε διάζευξη ανάμεσα στην οικονομία και την κοινωνία, δημιουργώντας ένα βασανιστικό τοπίο ανθρώπινης τραγωδίας. Τέλος, στο συνέδριο της Παγκόσμιας Τράπεζας, αναφέρει πως η φτώχια των πολλών είναι κακό για τους πλούσιους, θυμίζοντας το αρχαίο ρητό: «το φυλάξασθαι τα αγαθά, χαλεπώτερον του κτίσασθαι.

Σε άλλη ομιλία του για τον Ηλία Βενέζη, ο  αιγαιοπελαγίτης, Ίμβριος Πατριάρχης, αναφέρει το Αιγαίο ως  «Άσπρη Θάλασσα», και την Μικρασία ως: «Μεγάλη Στεριά». Βρίσκει εδώ την ευκαιρία να μιλήσει για τα βάσανα της προσφυγιάς. Για τον ξεριζωμό, την αιχμαλωσία, τη μετανάστευση, τον καημό και την νοσταλγία της πατρίδας.  Ευρισκόμενος  στην Αιθιοπία και  θίγοντας το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σημειώνει πως όλοι οι λαοί του κόσμου δικαιούνται να ζουν σε ένα καλύτερο κόσμο. Χωρίς βία, τρομοκρατία, πολέμους. Σε έναν κόσμο όπου θα κυριαρχεί ο αμοιβαίος σεβασμός ανάμεσα σε ανθρώπους και λαούς. Μιλάει για αλληλεγγύη, για τον σεβασμό στη γυναίκα και την δημιουργία  προοπτικής  για τους νέους ανθρώπους.

Σημειώνει την κατάρα των πολέμων που έχουν αφορμή θρησκευτικούς λόγους είτε ανάμεσα σε διαφορετικές θρησκείες, είτε και  ανάμεσα σε ομολογίες εντός της ίδιας θρησκείας. Θερμός υποστηρικτής του διαλόγου ανάμεσα σε ανθρώπους,