Ο ένας μετά τον άλλον οι κυβερνητικοί παράγοντες επιδίδονται σε εμβαλωματικές αναγγελίες για τον χειμαζόμενο χώρο του πολιτισμού, τους δημιουργούς και τους άλλους εργαζόμενους. Μετά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που χθες ανήγγειλε ένα εκκωφαντικό κενό, έρχεται σήμερα η κα Υπουργός να μας σερβίρει κούφια λόγια. Παρατείνει τις καλλιτεχνικές περιόδους, μας λέει, για να μην χαθούν οι επιχορηγήσεις. Θα καλύψει δηλαδή τα έξοδα που έχουν ήδη γίνει! Σπουδαία αναγγελία. Προσθέτει άλλο ένα εκατομμύριο, μας λέει, για τη θεατρική επιχορήγηση. Που θα κατευθυνθούν αυτά τα χρήματα, όμως; Με ποια κριτήρια; Με ποιο σχέδιο για την επόμενη μέρα; Αυτό είναι το μέγα ζητούμενο για το οποίο η κυβέρνηση σιωπά. Δεν μιλάει για την επόμενη μέρα. Δεν έχει σχέδιο, γιατί δεν θέλει σχέδιο. Γιατί δεν την ενδιαφέρει το αύριο των εργαζομένων δημιουργών – καλλιτεχνών.

Προφανώς και οι εποπτευόμενοι πολιτιστικοί οργανισμοί θα πρέπει να ανοίξουν νέους δρόμους ώστε να εξασφαλίσουν την επαφή του πολίτη με τον πολιτισμό. Ωστόσο, πέρα από γενικολογίες για «στήριξη των καλλιτεχνών που δοκιμάζονται», στην επιστολή της προς τους επικεφαλής των εποπτευόμενων φορέων του ΥΠΠΟΑ, η υπουργός Πολιτισμού δεν έκανε μνεία σε συγκεκριμένα μέτρα. Ποιος θα στηρίξει τους «καλλιτέχνες που δοκιμάζονται», με τα θέατρα και τους κάθε είδους πολιτιστικούς χώρους κλειστά, εάν όχι το ΥΠΠΟΑ; Ποιος θα στηρίξει τους δημιουργούς κάθε είδους, τους τεχνικούς και διοικητικούς που εργάζονται σε επιχειρήσεις που κλείνουν; Ανάγκη είναι, η πολιτεία να αναλάβει το μισθολογικό και ασφαλιστικό κόστος όλων αυτών των εργαζομένων. Γιατί η κα Υπουργός δεν ζητά άμεσα το μερίδιο που η πολιτεία οφείλει να διαθέσει για την στήριξη του πολιτισμού από το «μαξιλάρι» των 35 δις που κληρονόμησε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Διαβάστε το ρεπορτάζ στην Αυγή