Η πιο παλιά μουσική φόρμα είναι το τραγούδι. Μια απλή μουσική που στηρίζεται συνήθως σε μια φωνή και συνοδεύει ένα ποιητικό κείμενο. Έρχεται από τα χρόνια του Ομήρου... Του Πάνου Σκουρολιάκου* Η πιο παλιά μουσική φόρμα είναι το τραγούδι. Μια απλή μουσική που στηρίζεται συνήθως σε μια φωνή και συνοδεύει ένα ποιητικό κείμενο. Έρχεται από τα χρόνια του Ομήρου, κορυφώνεται κατά τον μεσαίωνα, για να φτάσει έως εμάς, με τους σύγχρονους τραγουδοποιούς. Είναι οι συνθέτες απόλυτα προσωπικών τραγουδιών που φέρουν ευδιάκριτη τη σφραγίδα τους. Και είναι τραγούδια που ολοκληρώνονται μόνο με την ερμηνεία του τραγουδοποιού δημιουργού τους. Το τραγούδι κάποιου λόγιου συνθέτη, μπορεί να αποδοθεί από διαφορετικής φωνητικής προσωπικότητας ερμηνευτές. Το τραγούδι όμως του τραγουδοποιού, κανένας άλλος δεν μπορεί να το αποδώσει καλύτερα. Η ερμηνεία του Σαββόπουλου στη «Συννεφούλα», επισκιάζει κάθε άλλη, έστω και αν υπογράφεται και από τους πιο σπουδαίους ερμηνευτές. Ο τραγουδοποιός, έχει ένα απόλυτα προσωπικό κοινό. Στις «ζωντανές εμφανίσεις» του, αρκεί ένα μικρόφωνο και ένας προβολέας ώστε να μαγεύσει και να απογειώσει το κοινό του. Αναπτύσσει μια απόλυτα προσωπική σχέση μ' αυτό. Συνεννοείται και με την ανάσα και με τη σιωπή. Επικοινωνεί με κώδικες που έχουν συνομολογήσει και οι δύο. Τραγουδοποιός και κοινό. Απαραίτητο στοιχείο στις εμφανίσεις…