Στην Καππαδοκία, «και του χρόνου»!

 Του Πάνου Σκουρολιάκου*   « Καππατούκα, η  χώρα των όμορφων αλόγων». Αυτό είναι το όνομα που  έδωσαν οι Πέρσες στην Καππαδοκία.  Μετά απ αυτούς ήρθαν οι Χεταίοι, Σκύθες, Μήδοι, για να φτάσουμε στην Ελληνιστική εποχή όπου το ελληνικό στοιχείο είναι κυρίαρχο.  Ο  χριστιανισμός εξαπλώνεται και η πόλη της Καισαρείας, αναδεικνύεται  σε κορυφαίο  κέντρο  παιδείας και φιλολογίας.  Με την επικράτηση των Σελτζούκων περί τον 11ο αι., οι χριστιανικοί πληθυσμοί  μετακινούνται προς την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, την Αλεξάνδρεια και την Αμισό. Οι  Ρωμιοί  που έμειναν ήσαν λίγοι σε σχέση με τους τουρκικούς πληθυσμούς.  Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την τεράστια απόσταση από τα κέντρα του Ελληνισμού μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία, συνετέλεσε ώστε να κρατήσουν οι Ρωμιοί Καππαδόκες   τη θρησκεία τους, να χάσουν όμως την γλώσσα τους.  Με τους βαλκανικούς πολέμους και την ανταλλαγή, ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους, ερχόμενοι πρόσφυγες στην Ελλάδα.   Τα τελευταία χρόνια,  η τεράστια τουριστική έκρηξη της Καππαδοκίας ,  έκανε την περιοχή εύκολα  προσβάσιμη.  Κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες την επισκέπτονται για να θαυμάσουν τους υπέροχους γεωλογικούς σχηματισμούς, όπου υπάρχουν εκκλησίες, σπίτια και ασκηταριά λαξευμένα στον μαλακό ψαμμόλιθο που άφησαν πίσω τους ηφαιστειακές δραστηριότητες αιώνων. Σε αυτή την κατεύθυνση, το Υπουργείο Πολιτισμού της Τουρκίας αναστηλώνει ναούς  ώστε να…

Continue Reading Στην Καππαδοκία, «και του χρόνου»!