Θεατρικές σπουδές
Στη μακρά ιστορία του θεάτρου, η είσοδος στη συντεχνία των θεατρίνων, γίνονταν με την προσέλευση σε κάποιον θίασο, εκείνου που ήθελε να μάθει και να εξασκήσει επαγγελματικά την τέχνη του Διόνυσου. Του Πάνου Σκουρολιάκου* Στη μακρά ιστορία του θεάτρου, η είσοδος στη συντεχνία των θεατρίνων, γίνονταν με την προσέλευση σε κάποιον θίασο, εκείνου που ήθελε να μάθει και να εξασκήσει επαγγελματικά την τέχνη του Διόνυσου. Ξεκινούσε κανείς μεταφέροντας και στήνοντας τα σκηνικά, διαφημίζοντας ως ντελάλης την παράσταση και συμμετέχοντας στον χορό ή στο βοηθητικό θεατρικό προσωπικό επί της σκηνής και προχωρούσε λέγοντας στη συνέχεια και μία «ατάκα». Σιγά - σιγά η μαθητεία γύρω από όλα όσα συγκροτούσαν τη θεατρική δραστηριότητα οδηγούσε στην είσοδο στη συντεχνία των θεατρίνων και στην επαγγελματική αποκατάσταση. Από τις αρχές του εικοστού αιώνα όμως αλλά και λίγο πριν, αρχίζουν να οργανώνονται συστηματικά οι σπουδές γύρω από το θέατρο στις Δραματικές Σχολές. Στην Αγγλία του 1861, ιδρύεται η «Ακαδημία Μουσικής και Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου», προσφέροντας οργανωμένο πρόγραμμα σπουδών προετοιμασίας για τους μελλοντικούς ηθοποιούς. Αρκετά νωρίς, στην πατρίδα μας οργανώνονται αντίστοιχες σχολές. Το Ωδείο Αθηνών, που ιδρύεται το 1871, περιλαμβάνει στο πρόγραμμα του και μαθήματα θεατρικής τέχνης, ενώ ο Πειραϊκός Σύνδεσμος, λειτουργεί τη Δραματική Σχολή του από…