Του Πάνου Σκουρολιάκου* Η αξία της ελληνικής γλώσσας αποτυπώνεται στην ίδια τη δύναμή της. Την ιστορικότητα και διαχρονικότητα. Πρόκειται για μια γλώσσα που μιλιέται αδιαλείπτως εδώ και 40 αιώνες! Επί 28 αιώνες γράφεται με την ίδια γραφή και το ίδιο ελληνικό αλφάβητο, ενώ επί 24 αιώνες γράφεται με την ίδια ορθογραφία, όπως επισημαίνει ο καθηγητής Γλωσσολογίας κ. Γ. Μπαμπινιώτης. Είναι μια ιδέα - πρόταση της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Ιταλίας. Και είναι ομολογουμένως μια λαμπρή ιδέα που υιοθετήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, ήρθε στη Βουλή των Ελλήνων και διά των εργασιών της Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς άρχισαν οι συζητήσεις και επεξεργασίες. Ακολούθως ανέλαβαν τα υπουργεία Εξωτερικών, Εσωτερικών και Παιδείας και αποφασίστηκε να διεκδικηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο η 2α Φεβρουαρίου (ημέρα θανάτου του Διονυσίου Σολωμού) να ορισθεί ως παγκόσμια ημέρα ελληνοφωνίας κατά τα πρότυπα άλλων γλωσσών, όπως της γαλλικής για παράδειγμα. Βεβαίως στην περίπτωση της ελληνικής γλώσσας, το αριθμητικό μέγεθος όσων την ομιλούν δεν είναι μεγάλο. Η Γαλλία και η Αγγλία ως αποικιοκρατικές χώρες άφησαν πίσω τους πολλούς λαούς γαλλόφωνους ή και αγγλόφωνους μετά την απόσυρσή τους από τις πρώην αποικίες τους. Ελληνικά, μιλούν (εκτός Ελλάδας) οι ομογενείς και ολίγοι ξένοι που διδάσκονται τη νέα ελληνική γλώσσα σε όσες πανεπιστημιακές έδρες…