Κράτος – Εκκλησία: Βίοι παράλληλοι
Η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης στη Βουλή ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία να αποκαλυφθεί για άλλη μια φορά το κομφούζιο που επικρατεί στην ιδεολογική σκευή της κυβερνώσας παράταξης. Όχι. Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ούτε φιλελεύθερη, ούτε νεοφιλελεύθερη, ούτε λαϊκή Δεξιά ούτε οτιδήποτε άλλο. Είναι μια ένωση προσώπων που χρησιμοποιεί όποιο καπέλο, όποια ταμπέλα τη βολεύει προκειμένου να πετύχει τον στόχο της στιγμής, τον σκοπό που βολεύει για την επιβίωση και τη μακροημέρευση. Παράταξης και ανθρώπων. Φορώντας το καπέλο της φιλελεύθερης παράταξης και του σύγχρονου ευρωπαϊκού κόμματος, αντιπαλεύει διατάξεις που άπαντες οι Ευρωπαίοι φιλελεύθεροι έχουν αποδεχθεί, πλην βεβαίως των ακροδεξιών Όρμπαν και Σαλβίνι. Αρνείται λοιπόν να δεχθεί την απαγόρευση διακρίσεων για λόγους φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Ταυτόχρονα, αυτή η καθαρόαιμη ευρωπαϊκή παράταξη δίνει μάχες για τον μη διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας! Το θέμα του διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας έχει ταλανίσει τον κοινό μας βίο διαχρονικά. Ευθύς εξ αρχής να δηλώσω πως πιστεύω ότι η θρησκεία δεν έχει ανάγκη το κράτος και το κράτος δεν έχει ανάγκη τη θρησκεία. Θεωρώ πως θα πρέπει να πορεύονται παράλληλα, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό από την πρώτη ακόμα περίοδο ζωής του νεότερου ελληνικού κράτους όταν η βαυαρική εξουσία διά των ενεργειών του Θεόκλητου Φαρμακίδη απέσπασε…