του Πάνου Σκουρολιάκου* Τα Ραγκουτσάρια, με καταγωγή από τα αρχαία Χειμερινά Διονύσια, τα συναντάμε κυρίως στη Μακεδονία αλλά και τη Θεσσαλία, όπου παρέες μεταμφιεσμένων με προβιές και αυτοσχέδιες μάσκες, ξορκίζουν τα κακά πνεύματα που δρουν ανεξέλεγκτα στον επάνω κόσμο με τη γέννηση του Χριστού και εξαφανίζονται με τα Θεοφάνια, όταν αγιαστούν ξανά τα νερά. Το Δωδεκαήμερο έρχεται και τα δαιμόνια κυριεύουν την πλάση. Στις μέρες μας, πέρα από τα ευρωπαϊκά νεοφιλελεύθερα δαιμόνια, έχουμε και τα ντόπια. Είναι οι καλικάντζαροι της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, που έχουν κατσικωθεί χρόνια τώρα στον σβέρκο του λαού και της πατρίδας. Ας τους αφήσουμε στην άκρη για λίγο κι ας προσπαθήσουμε να τους ξορκίσουμε μέσα από τα παραδομένα δρώμενα του λαού. Τα Ραγκουτσάρια, τους Μωμόγερους, τα Πίζιλα. Δρώμενα - μακρινοί απόγονοι του αρχαιοελληνικού Πάνα και των Σατύρων, των «δαιμόνων» δηλαδή της ελληνικής μυθολογίας, που ενέπνευσαν και ένα ξεχωριστό είδος θεατρικού έργου, το «σατυρικό δράμα», ζωντανεύουν τέτοιες μέρες σε πολλές γωνιές της ελληνικής γης. Τα Ραγκουτσάρια, με καταγωγή από τα αρχαία Χειμερινά Διονύσια, τα συναντάμε κυρίως στη Μακεδονία αλλά και τη Θεσσαλία, όπου παρέες μεταμφιεσμένων με προβιές και αυτοσχέδιες μάσκες, ξορκίζουν τα κακά πνεύματα που δρουν ανεξέλεγκτα στον επάνω κόσμο με τη γέννηση του Χριστού και…