Θεατρικά συγγραφικά δικαιώματα (εφημ. ΑΥΓΗ 04.03.2017)

Του Πάνου Σκουρολιάκου* Εκεί που τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται θολά και ανεξέλεγκτα είναι στα δικαιώματα των ξένων θεατρικών συγγραφέων, και μάλιστα στη δυνατότητα που έχει κάποιος να τους ανεβάσει Με το θέμα των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων στον χώρο της μουσικής να κυριαρχεί, με το πόρισμα για την ΑΕΠΙ, την ανώνυμη εταιρεία που τα διαχειρίζεται, να έχει πέσει ως κεραυνός (όχι όμως εν αιθρία) και την προσπάθεια της κυβέρνησης να εγκαθιδρύσει διαφάνεια και να αποδώσει δικαιοσύνη σε όλο αυτό το ζοφερό τοπίο της αυθαιρεσίας, καιρός είναι να συζητήσουμε και το θέμα των συγγραφικών δικαιωμάτων, και μάλιστα εκείνων που αποφέρουν άμεσα αρκετό χρήμα, όπως είναι τα δικαιώματα των θεατρικών συγγραφέων. Η καταβολή συγγραφικών δικαιωμάτων είναι σχετικά πρόσφατη κατάκτηση των συγγραφέων. Στην αρχαία εποχή, ο δραματουργός αμειβόταν άπαξ και στη συνέχεια το έργο του ήταν κοινό κτήμα. Αργότερα, και μάλιστα στην ελισαβετιανή εποχή, όπου το θέατρο αποτέλεσε πεδίο και επιχειρηματικής δραστηριότητας, μπήκαν κάποιοι κατ' αρχήν κανόνες. Δύο ήταν οι τρόποι που αντιμετωπιζόταν το θέμα των συγγραφικών δικαιωμάτων. Ή κάποιος επιχειρηματίας αγόραζε εξ ολοκλήρου τα δικαιώματα των έργων τα οποία αποτελούσαν το ρεπερτόριο των θεατρικών του δραστηριοτήτων, είτε τμηματικά, εφόσον ο συγγραφέας - ηθοποιός κάποιων εξ αυτών, ήταν μέλος του θιάσου. Με…

Continue Reading Θεατρικά συγγραφικά δικαιώματα (εφημ. ΑΥΓΗ 04.03.2017)