Πριν από σαράντα χρόνια, περίπου τέτοια εποχή, ολοκλήρωσα τη μαθητεία μου πλάι σε έναν σπουδαίο δάσκαλο ηθοποιών. Ήταν ένας άνθρωπος πέρα από το μπόι των συνηθισμένων... Του Πάνου Σκουρολιάκου* Πριν από σαράντα χρόνια, περίπου τέτοια εποχή, ολοκλήρωσα τη μαθητεία μου πλάι σε έναν σπουδαίο δάσκαλο ηθοποιών. Ήταν ένας άνθρωπος πέρα από το μπόι των συνηθισμένων ανθρώπων, μια προσωπικότητα δυνατή, ένας ελεύθερος πολίτης - διανοούμενος. Ήταν ο Πέλος Κατσέλης που γεννήθηκε στο Ναζλί της Μικράς Ασίας, με καταγωγή ηπειρώτικη και ήρθε με την καταστροφή της Σμύρνης στην Ελλάδα. Τελείωσε την Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα σπούδασε το θέατρο, πλάι στον σπουδαίο Φώτο Πολίτη. Από νεαρός, έγραφε σε σημαντικά περιοδικά τέχνης ( Ελληνικά Γράμματα, Επιθεώρηση Τέχνης κ.ά.). Συνέχισε τις θεατρικές του σπουδές σε Αυστρία και Γερμανία, δίνοντας μας σπουδαίες μελέτες και δοκίμια γύρω από το θέατρο. Δεν ήταν και τόσο συνηθισμένο εκείνη την εποχή, να σπουδάσει θέατρο κάποιος στην Ευρώπη και να καταθέσει τόσο εμπεριστατωμένα τις απόψεις του γι' αυτό. Επιστρέφοντας (τη δεκαετία του '30), σκηνοθετεί και αναλαμβάνει τη διεύθυνση του «Άρματος Θέσπιδος», της κινητής μονάδας του Εθνικού Θεάτρου, έχοντας προηγουμένως κατά την παραμονή του στη Γερμανία, μελετήσει τα κρατικά περιοδεύοντα θέατρα της Σαξωνίας -…