Ηθοποιοί και ηθοποιοί
Στη χώρα μας και κατά τους νεότερους χρόνους, το επάγγελμα του ηθοποιού εμφανίζεται μια - δυο δεκαετίες μετά την επανάσταση του 1821 Από τις πρώιμες θεατρικές εποχές οι ηθοποιοί ασκούσαν την τέχνη τους ως επαγγελματίες. Στην αρχαία Αθήνα αναφέρονται παραδείγματα ηθοποιών που για να παίξουν σε μια παράσταση, έπαιρναν αμοιβή τέτοια, που θα έφτανε να κατασκευαστεί και να εξοπλιστεί μια τριήρης. Το θέμα της «αριστείας» είναι πρωτεύον στον κόσμο του θεάτρου όσον αφορά την αξιοσύνη των ηθοποιών και την απήχησή τους στο κοινό. Ο καλός ηθοποιός ήταν πάντα προβεβλημένος και κοσμαγάπητος. Εντός της θεατρικής συντεχνίας υπάρχουν «διαστρωματώσεις» ηθοποιών. Ταλαντούχοι, μέτριοι και ατάλαντοι, με πολλές αποχρώσεις και υποκατηγορίες σε αυτή την κλίμακα. Κάποιος, π.χ., θα μπορούσε να διαπρέπει μόνο σε μία κατηγορία ρόλων. Ή να επαναλαμβάνει έναν συγκεκριμένο τύπο που συνήθως είναι κοντά στον ίδιο του τον εαυτό σαν εικόνα, ψυχοσύνθεση και εκφραστικά μέσα. Και να το κάνει με τέτοιον τρόπο, που ένας αντικειμενικά καλύτερός του ομότεχνος να μην μπορεί να φτάσει το επίπεδο της επίδοσής του σε ένα συγκεκριμένο και επιμέρους πεδίο ρεπερτορίου και υποκριτικής. Δεν είναι λίγες οι φορές που ηθοποιοί παρασυρμένοι από λάθος «καλλιτεχνικό προσανατολισμό» ταλαιπωρούνται ή χάνονται σε θεατρικές ατραπούς που δεν τους ταιριάζουν, ενώ θα μπορούσαν…