Όλες οι δράσεις της ανθρωπότητας μέσα στους αιώνες έχουν στόχο την εξέλιξη του ανθρώπου, τον οποίο ανέκαθεν τοποθετούσαν στο κέντρο της έννοιας «πολιτισμός». Αυτές οι δραστηριότητες συνδέονται με την πολιτιστική ανάπτυξη, που περιλαμβάνει, μέσω των τεχνών και της επιστήμης, υλικές κατακτήσεις και άλλες, που μέσω της «κουλτούρας» αποβλέπουν στην ατομική αλλά και τη συλλογική καλλιέργεια λαών, πληθυσμιακών ομάδων, υπερεθνικών και υπερτοπικών συνόλων. ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΣΚΟΥΡΟΛΙΑΚΟΥ* Οι κυβερνήσεις στα σύγχρονα κράτη φροντίζουν για την εξέλιξη του πολιτισμού αλλά και την καλλιέργεια των πολιτών μέσα από τις καλές τέχνες και την παραγωγή πολιτιστικού – πνευματικού αποθέματος. Βεβαίως, για τον πολιτισμό, ως προς τη γενική του θεώρηση αλλά και ως προς την άλλη του διάσταση, αυτή της κουλτούρας, απαιτούνται από τη γενική κυβέρνηση εμπνευσμένη διαχείριση και όραμα. Διαχείριση τέτοια ώστε να εξασφαλίζεται χρηστή και αποτελεσματική οικονομική φροντίδα αλλά και όραμα που να εμπνέει τους δημιουργούς, προσφέροντάς τους ένα τοπίο γόνιμης παραγωγής. Προϋποθέσεις που διασφαλίζουν στην κοινωνία τη μοναδική έκφραση ζωής του ανθρώπου, που ονομάζουμε δημόσιο πολιτισμό. Οπως και να ’χει όμως ο άνθρωπος είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος του πολιτιστικού υλικού αλλά και του καλλιτεχνικού πλούτου. Ο πολίτης που συνεισφέρει στον κρατικό κορβανά έχει ανάγκη την ιατρική περίθαλψη, την ασφάλεια ή τη θεμελίωση…