Εμποροπανύγηρις… (Εφημ.ΑΥΓΗ 16.09.2017)

Ξεκινώντας από την πανήγυρη της Δήλου κατά την αρχαιότητα και περνώντας στις εμποροθρησκευτικές πανηγύρεις των βυζαντινών χρόνων και της τουρκοκρατίας, φτάνουμε στα σημερινά πανηγύρια και από εκεί στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, όπου χτυπάει η εμπορική, επιχειρηματική, αλλά και πολιτική καρδιά του τόπου. Του Πάνου Σκουρολιάκου* Τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου είναι ο καιρός που οργανώνεται πλήθος εμποροπανηγύρεων σε επαρχιακές πόλεις αλλά και κεφαλοχώρια. Ο χειμώνας έρχεται και οι νοικοκυραίοι θα πρέπει να εφοδιαστούν με τα χρειώδη. Σαπούνια, τρόφιμα, είδη νοικοκυριού, σώβρακα και φανέλες, παπούτσια, εργαλεία και βέβαια να αγοράσουν ή να πουλήσουν ζώα. Η ζωοπανήγυρις άλλωστε ήταν ένα ξεχωριστό και σπουδαίο συστατικό μέρος της εμποροπανηγύρεως. Σε αυτού του είδους τις «εποχικές αγορές», διαχρονικά, παρατηρούμε ότι εμπόριο ασκούσαν όχι μόνον οι κατ’ επάγγελμα έμποροι, αλλά και ένα ευρύτερο πλήθος ανθρώπων. Μικροκαλλιεργητές που πουλούσαν τα γεννήματά τους ώστε να μπορούν να αγοράσουν προϊόντα που δεν υπήρχαν στη δική τους περιοχή, μικροβιοτέχνες, μάστορες και μικροεπαγγελματίες που αναλάμβαναν οι ίδιοι την πώληση του κόπου τους κ.λπ. Εδώ όμως δεν υπάρχει απλά η εμπορική διάσταση. Πάντα είχαν αυτές οι διοργανώσεις και το στοιχείο της κοινωνικής συνάθροισης, όπου φίλοι και συγγενείς συναντώνται, σχέσεις καλλιεργούνται, προξενιά γίνονται και έρωτες γεννιούνται. Βεβαίως, πολλές από αυτές, έχουν και θρησκευτικό…

Continue Reading Εμποροπανύγηρις… (Εφημ.ΑΥΓΗ 16.09.2017)