Η συμβολή της εκκλησιαστικής τέχνης…
Του Πάνου Σκουρολιάκου* Με αφορμή την αποστροφή του Αλέξη Τσίπρα στην ομιλία του για τις σχέσεις Εκκλησίας - κράτους, (πως «Η Εκκλησία είχε ουσιαστικό ρόλο στη γέννηση και διαμόρφωση της ταυτότητας του ελληνικού κράτους»), θα ήθελα να καταθέσω κάποιες σκέψεις όσον αφορά τη συμβολή της εκκλησιαστικής τέχνης στη διαμόρφωση της ταυτότητάς μας. Κατ' αρχήν, οι διεργασίες που έχουν να κάνουν με τη δημιουργία μιας εθνικής ταυτότητας, δεν αρχίζουν ούτε τελειώνουν σε απόλυτα ορισμένο χρονικά σημείο. Αποτελούν μέρος εξελίξεων αργών, πολύπλοκων και εξαρτώνται από ποικίλους παράγοντες. Βγαίνοντας το Έθνος των Ελλήνων χριστιανών (σύμφωνα με το πρώτο σύνταγμα) από την τετρακοσίων ετών σκλαβιά υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία, άντλησε για τη διαμόρφωση της ταυτότητάς του, τα στοιχεία εκείνα που το διαφοροποιούσαν από την εξουσία, στην οποία ήταν υπόδουλο. Το πιο δυνατό από αυτά, ήταν αυτό της πίστης. Της θρησκείας. Ήταν και ένα από τα δυνατά στοιχεία που σήκωσαν το βάρος της αντίστασης στον κατακτητή καθ' όλο το διάστημα της σκλαβιάς. Ποιο ήταν το θρησκευτικό απόθεμα που συνετέλεσε στη διαμόρφωση της ταυτότητας του νέου ελληνικού κράτους; Να σημειώσουμε πως η θρησκεία και εν προκειμένω το δόγμα της Ορθοδοξίας δεν μορφοποιήθηκε και δεν ολοκληρώθηκε όσον αφορά τα λειτουργικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά του εν καινώ. Άντλησε…