Η ευλαβής αιματοκυλισμένη αρένα το Βυζάντιο
Το Βυζάντιο ήταν μια αυτοκρατορία όπου τα πάντα εκκινούντο κάτω από τις αρχές και τα διδάγματα του χριστιανισμού. Η καλοσύνη θεωρητικά τουλάχιστον βασίλευε και η ευλάβεια ήταν... Του Πάνου Σκουρολιάκου* Το Βυζάντιο ήταν μια αυτοκρατορία όπου τα πάντα εκκινούντο κάτω από τις αρχές και τα διδάγματα του χριστιανισμού. Η καλοσύνη θεωρητικά τουλάχιστον βασίλευε και η ευλάβεια ήταν το μέτρο και η προϋπόθεση για τη ζωή σε αυτή τη χριστιανική κοινωνία. Ο χριστιανισμός ως κανόνας της ζωής των υπηκόων, οργανώθηκε από το Δίκαιο που συγκρότησαν ο Ιουστινιανός με τη Θεοδώρα και θωρακίσθηκε στο όνομα του Ιησού Χριστού, ως ο πλέον ευσεβής τρόπος να παραμείνουν οι πιστοί ασφαλείς όσον αφορά τα προτάγματα του. Αφού λοιπόν με τον Νομικό Κώδικα που καθόρισε το αυτοκρατορικό ζεύγος τακτοποιήθηκαν τα περί υποχρεώσεων και δικαιωμάτων των υπηκόων της αυτοκρατορίας, ταυτόχρονα και δι’ αυτού, δόθηκε η ευκαιρία να ενισχυθούν οι δεσμοί μεταξύ εκκλησίας και κράτους. Έτσι λοιπόν αφού το κράτος χρησιμοποίησε την αυθεντία της εκκλησίας, δηλαδή της πίστης για τη διακυβέρνηση των ανθρώπων, μετέφερε όλη αυτή την κοσμοθεωρία και ατμόσφαιρα, σε άπασες τις σφαίρες του κοινωνικού βίου. Βεβαίως και στην τέχνη. Ενέπνευσε τη μουσική, δημιουργώντας σχολή με την έντεχνη βυζαντινή μουσική εκκλησιαστική αλλά και κοσμική και ακόμα επηρέασε…