Του Πάνου Σκουρολιάκου * Ξεκινώντας μετά τις εκλογές του 2015 η νέα κυβέρνηση να οργανώσει το χάος, βρέθηκε μπροστά σε ένα σταυρόλεξο για απίστευτα δυνατούς λύτες. Όσοι ασχοληθήκαμε με τη σύνταξη του «Νομοσχεδίου για τα Πνευματικά και συγγενικά Δικαιώματα» (υπουργοί, βουλευτές, νομικοί κ.λπ.), συζητήσαμε με τους πάντες. Τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα, τα δικαιώματα δηλαδή που έχουν πάνω στην εμπορικότητα του έργου τους οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές, έχουν στοιχειώσει χρόνια τώρα, ταλαιπωρώντας δημιουργούς, ερμηνευτές, αυτούς που κάνουν χρήση των έργων τους (ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, χώρους όπου ακούει κανείς μουσική, από τα αεροδρόμια έως τις καφετέριες) κ.λπ. Η ανώνυμη εταιρεία (ιδιωτική δηλαδή) που διαχειρίζεται τις εισπράξεις από όλους τους παραπάνω για να τους αποδώσει μέρος τους, είναι η Ανώνυμη Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΑΕΠΙ) που ιδρύθηκε το 1935. Ξεκινώντας μετά τις εκλογές του 2015 η νέα κυβέρνηση να οργανώσει το χάος, βρέθηκε μπροστά σε ένα σταυρόλεξο για απίστευτα δυνατούς λύτες. Όσοι ασχοληθήκαμε με τη σύνταξη του «Νομοσχεδίου για τα Πνευματικά και συγγενικά Δικαιώματα» (υπουργοί, βουλευτές, νομικοί κ.λπ.), συζητήσαμε με τους πάντες. Συνθέτες, στιχουργούς, τραγουδιστές μεμονωμένα, αλλά και με τις συλλογικότητές τους, με την ίδια την ΑΕΠΙ, με όποιον τέλος πάντων είχε σχέση με το θέμα. Ξέραμε ήδη πολλά. Ακούσαμε και μάθαμε ακόμα…