του Πάνου Σκουρολιάκου * Για πρώτη φορά από την εφαρμογή των Μνημονίων, υπάρχει πραγματική αύξηση στα κονδύλια για τον Πολιτισμό. Μικρή, αλλά πραγματική. Λίγα τα χρήματα και οι ανάγκες μεγάλες. Θα μπορούσε να είναι το μότο για τον προϋπολογισμό του 2017. Μεγάλο το σκάφος του Πολιτισμού. Και δυστυχώς η καύσιμη ύλη φτάνει δε φτάνει για ένα μικρό καΐκι. Δύσκολη η δουλειά που έχει μπροστά του το υπουργείο Πολιτισμού, λοιπόν. Πέρασαν ανεπιστρεπτί εκείνες οι εποχές όπου το χρήμα έρρεε. Που τα ταμεία του ΥΠΠΟΑ γέμιζαν από χρήμα δανεικό, αλλά και τα έσοδα του ΟΠΑΠ. Που οι επιχορηγήσεις σε ημέτερους αφθονούσαν και οι ενισχύσεις συλλόγων και πανηγυριών σε ξωκλήσια που οργάνωναν τα «δικά» τους παιδιά. Τώρα πρέπει να κάνουμε πολιτική με ιδιαίτερα προσεκτική διαχείριση. Όσον αφορά τον Πολιτισμό λοιπόν, επιχειρείται ένα κάποιο «νοικοκύρεμα». Είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί διαχειριζόμενοι τα λιγοστά χρήματα που μπορεί να προσφέρει ο κάθε πολίτης για τον Πολιτισμό και να του επιστρέψουμε πίσω, σε έργο, το μέγιστο που μπορούμε να επιτύχουμε. Μειώνουμε έξοδα. Ποια έξοδα όμως; Εκείνα που αφορούν υπερωρίες συνεργατών και αμοιβές συμβούλων. Από 467.352 ευρώ, πιστώνουμε 122.000. Το πάρτυ των προηγούμενων κυβερνήσεων με την ατέλειωτη σειρά παχυλά αμειβόμενων συνεργατοσυμβούλων τελείωσε! Αντίθετα, ενισχύονται εμβληματικοί θεσμοί του πολιτισμικού γίγνεσθαι της…