Στρατιωτάκια αμίλητα, ακούνητα, αγέλαστα
Ας αφήσουμε τη στρατιωτική πειθαρχία για το στράτευμα, όπου είναι εντελώς απαραίτητη, και ας ελπίσουμε πως το υπουργείο Πολιτισμού θα επανέλθει στο δικό του πεδίο τιμώντας επιστήμονες αρχαιολόγους αλλά και το σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού του Του Πάνου Σκουρολιάκου* Η ζωή στο στράτευμα έχει κανόνες. Η εφαρμογή τους απαιτεί πειθαρχία, που είναι άλλωστε η βασική στρατιωτική αρετή. Κάθε μέλος του στρατεύματος οφείλει να γνωρίζει, να υπακούει και να εκτελεί το έργο που του έχει ανατεθεί σύμφωνα με τις διαταγές των ανωτέρων. Βεβαίως, ο στρατιωτικός υποχρεούται να μην δημοσιοποιεί θέματα της υπηρεσίας, όπως και σχέδια, ενέργειες και στόχους του στρατεύματος. Στο ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού, εν έτει 2019, η νέα πολιτική ηγεσία, διά του γ.γ. Πολιτισμού Γ. Διδασκάλου, απέστειλε έγγραφο προς τη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, όπου αναφέρει πως «πριν από οποιαδήποτε δημοσιοποίηση ή ανακοίνωση ή δημόσια ανάρτηση για θέματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων του (για τις οποίες δεν απαιτείται από την κείμενη νομοθεσία προηγούμενη έγκριση), να ενημερώνεται εκ των προτέρων η αρμόδια Γενική Διεύθυνση του ΥΠΠΟΑ». Απαγορεύεται λοιπόν, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, οποιαδήποτε αναφορά γύρω από το έργο τους και, όπως αναφέρουν, «επιχειρείται λογοκρισία όχι μόνον του επιστημονικού μας έργου, αλλά ακόμη και των προσωπικών…