Μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα
Του Πάνου Σκουρολιάκου * Οι ιστορικές εξελίξεις άλλοτε ευνοούν και άλλοτε δυσκολεύουν τον άνθρωπο. Είτε ατομικά, είτε ως πολίτη στο συλλογικό επίπεδο. Οι ρήξεις, οι τομές, οι επαναστάσεις ακόμα δημιουργούν «νέες εποχές» τις οποίες αναμένει το κοινωνικό σύνολο ώστε να ευεργετηθεί από αυτές. Πολλές φορές όμως, οι νέες εποχές θέτουν σε αμφισβήτηση παγιωμένες καταστάσεις και «ξεβολεύουν» μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων και κατηγορίες που ευεργετούνται από τις καταστάσεις που εγκαθίδρυσαν και ελέγχουν. Κατανοούμε πλήρως την αδυναμία της συντηρητικής παράταξης να συμφιλιωθεί με την πραγματικότητα της διακυβέρνησης της χώρας από ένα κόμμα της Αριστεράς. Με έλλειμμα δημοκρατικής διαπαιδαγώγησης, πολλοί από τους ηγέτες της συμπεριφέρθηκαν αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ σαν να είχαν ξυπνήσει από ένα κακό όνειρο και το «πρωθυπουργός Τσίπρας» ήταν ένας εφιάλτης που δεν μπορούσε να συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Όταν όμως διαπίστωναν ότι ο εφιάλτης τους είναι η πραγματικότητα την οποία είχε εγκρίνει με την ψήφο του ο ελληνικός λαός, ως “νόμιμοι ιδιοκτήτες” της χώρας άρχισαν να μηχανεύονται τρόπους και ακόμα να προετοιμάζουν νόμους που θα αποτρέπουν τη διακυβέρνηση της χώρας από την Αριστερά, γιατί η δική τους δημοκρατία αρχίζει από τα ναζιστικά μορφώματα και τελειώνει στους υποταγμένους στον καταστροφικό νεοφιλελευθερισμό, κατ’ όνομα πια σοσιαλιστές και…