Eίναι άνθρωπος που προέρχεται από τα σπλάχνα του ελληνικού πολιτιστικού γίγνεσθαι και η τακτική αρθρογραφία του στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ, με την ιδιότητα τόσο του βουλευτή όσο και του υπεύθυνου Τομέα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αναλύει με εξαιρετικά ενδιαφέροντα τρόπο μια ευρεία γκάμα θεματολογίας που αφορά στον τομέα του.
Ο Πάνος Σκουρολιάκος «εκτίθεται» για μια ακόμη φορά στην εκλογική περιφέρεια της Ανατολικής Αττικής στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές και αυτή τη φορά η εφημερίδα μας του θέτει τις ερωτήσεις, για μια σειρά από σοβαρά θέματα που έχουν απασχολήσει την ελληνική κοινή γνώμη στον τομέα του Πολιτισμού για την τετραετία που ολοκληρώνεται.
Συνέντευξη: Γιάννης Μπεθάνης
Να ξεκινήσουμε από τα πιο πρόσφατα και συγκεκριμένα από την έκθεση της UNESCO για την Ακρόπολη, η οποία βρήκε ως «καλώς έχειν» τόσο την κατάσταση και τη συντήρηση του μνημείου, όσο και τις πολυσυζητημένες παρεμβάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού στον χώρο. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός σχολίασε ότι οφείλουν να ζητήσουν συγγνώμη στην υπουργό Λίνα Μενδώνη όσοι διαφωνούσαν για τις παρεμβάσεις που έγιναν. Οι ίδιες φωνές, πάντως, τονίζουν ότι στην έκθεση υπάρχει και η «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού», καθώς επισημαίνονται αρκετές παρατηρήσεις, τόσο ως προς την προστασία του Ιερού Βράχου όσο και ως προς τις διαδικασίες υπό τις οποίες εκπονήθηκε και εκδόθηκε η συγκεκριμένη έκθεση. Ποια είναι η άποψή σας;
Οι παρεμβάσεις στην Ακρόπολη, συνάντησαν την έντονη αντίδραση της επιστημονικής κοινότητας εντός και εκτός Ελλάδος. Οι Έλληνες αρχαιολόγοι, αλλά και τεχνικοί, μηχανικοί, αρχιτέκτονες κ.λπ., με στέρεες και επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις, ανέδειξαν πως οι παρεμβάσεις αυτές ελήφθησαν σε κλειστά γραφεία και αποτελούν το όραμα κάποιων παράκεντρων, που το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται, είναι η προσωπική τους συμμετοχή σε ένα τόσο σπουδαίο χώρο. Θυμόμαστε, πως για συγκεκριμένους παράγοντες, υπήρξε καταγγελία ότι ετοίμαζαν πλάκα με το όνομά τους, για να την εντοιχίσουν στον χώρο της Ακρόπολης. Αν πρέπει κάποιος να ζητήσει συγνώμη, αυτός είναι ο κ. Μητσοτάκης, αλλά και η κ. Μενδώνη, οι οποίοι αντιμετώπισαν αυτά τα τέσσερα χρόνια εχθρικά τον Πολιτισμό και τους ανθρώπους του.
Είστε τακτικός αρθρογράφος στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ και, ως ηθοποιός φυσικά, έχετε καταπιαστεί με πάθος στο μεγάλο ζήτημα της (μη) αναγνώρισης τίτλων σπουδών των ηθοποιών και την «υποβάθμισή» τους σε αποφοίτους Λυκείου. Κινητοποιήσεις έγιναν πολλές, ωστόσο τα θέατρα άνοιξαν ξανά και η απόφαση της κυβέρνησης παραμένει αμετακίνητη. Όπως έχετε γράψει πρόσφατα, το Προεδρικό Διάταγμα επισφράγισε μια πορεία υποβάθμισης που ξεκίνησε ήδη από το 1983 και την κατάργηση της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού. Τι δεν έγινε σωστά στο μεσοδιάστημα;
Μέχρι και το 1993, υπήρχε αρμόδιος φορέας, που αναγνώριζε τα πτυχία των ανώτερων σχολών θεάτρου, κινηματογράφου και χορού ως πτυχία ΤΕ. Τεχνολογικής Εκπαίδευσης δηλαδή. Με την κατάργηση αυτού του φορέα, τα πτυχία έμειναν κυριολεκτικά στον «αέρα». Όμως κανείς δεν τόλμησε να τα υποβαθμίσει. Να τα αναγνωρίζει δηλαδή, ως πιστοποίηση λυκειακών σπουδών. Ας μη γελιόμαστε. Η υποβάθμιση αυτή, εξυπηρετεί τις εμμονές της κυβέρνησης Μητσοτάκη για απαξίωση των δημόσιων σπουδών. Πλάι στις ελληνικές Δραματικές Σχολές, θα ξεφυτρώσουν ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Κολέγια δηλαδή, τα οποία θα πληρώνουμε αδρά, για ένα χαρτί αμφιβόλου αξίας.
Εκτός από την απόφαση της κυβέρνησης Ν.Δ., υπάρχουν ευθύνες ή ολιγωρίες και στον κλάδο σας ή/και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένου;
Ο κλάδος μας υπήρξε πάντα αδικημένος. Θυμίζω πως το 2013 η κυβέρνηση Σαμαρά κατάργησε τις συλλογικές συμβάσεις. Οι καλλιτέχνες έμειναν έρμαιο των επιχειρηματιών. Συμβάσεις δεν υπήρχαν, εργασιακή προστασία ανύπαρκτη, η αδικία και ταλαιπωρία θριαμβεύουν. Την εποχή της πανδημίας μάλιστα με κλειστούς τους χώρους πολιτισμού και διασκέδασης, οι άνθρωποι του πολιτισμού, κυριολεκτικά γονάτισαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση και εν μέσω μνημονίων, επανέφερε τις Συλλογικές Συμβάσεις στα κρατικά θέατρα, επανέφερε τις επιχορηγήσεις για θέατρα και άλλους χώρους πολιτισμού, νομοθέτησε, επιτέλους, για τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα δημιουργών και ερμηνευτών, κάτι που το ζητούσαν δεκαετίες ολόκληρες και γενικά προστάτεψε τις τέχνες και τα γράμματα.
Τι προτίθεται να πράξει για το θέμα ο ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον βρεθεί ξανά στην κυβέρνηση;
Θα φροντίσουμε για όσα χρειάζονται άμεση παρέμβαση. Αναγνώριση πτυχίων, δημιουργία Ανώτατης Σχολής Παραστατικών Τεχνών, θα επαναφέρουμε τον Οργανισμό για το βιβλίο, θα επαναφέρουμε την προσέλκυση ξένων παραγωγών από το ΕΚΟΜΕ, το οποίο απαξίωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και θα αναπτύξουμε πολιτιστικούς άξονες που θα ζωντανέψουν την περιφέρεια, αλλά και θα την συνδέσουν με το κέντρο.
Ένα ακόμη μεγάλο και ανοιχτό «μέτωπο» είναι η μετατροπή πέντε σημαντικών μουσείων της χώρας σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις της Βουλής, μιλούν για «ιδιωτικοποίηση». Ποιους κινδύνους εντοπίζετε από μια τέτοια εξέλιξη και ποια η θέση του κόμματος για την επόμενη ημέρα εφόσον βρεθεί στη διακυβέρνηση της χώρας;
Η μετατροπή των πιο σημαντικών μουσείων της χώρας σε ΝΠΔΔ, εξυπηρετεί και εδώ τις εμμονές για παρεμβάσεις στον δημόσιο τομέα, από τους ιδιώτες. Αποκόπτοντας τα μουσεία αυτά από το ΥΠΠΟ, τα αποξενώνει και καταργεί τον έλεγχο από το Υπουργείο. Από τους επιστήμονες και καθ’ ύλην αρμόδιους του Υπουργείου Πολιτισμού. Ο/η υπουργός, ας μην γελιόμαστε, θα διορίζει ένα Διοικητικό Συμβούλιο της αρεσκείας του/της, το οποίο θα αποφασίζει για δράσεις που δεν είναι υποχρεωμένο να γνωρίζει. Αλήθεια, οι χορηγίες που θα έρθουν (αν έρθουν) από ιδιώτες, με τι αντάλλαγμα θα δοθούν;
Η επόμενη ερώτηση αφορά την πολυσυζητημένη «Συλλογή Στερν». Η μεταφορά σημαντικότατων εκθεμάτων στην Ελλάδα ως «δανεικά» για ένα χρόνο θεωρήθηκε ως έμμεση «νομιμοποίηση» αρχαιοκαπηλίας. Το Υπουργείο Πολιτισμού απαντά ότι ολόκληρη η συλλογή θα επαναπατριστεί βάσει συμφωνίας, ωστόσο οι αντιδράσεις για το περιεχόμενό της τόσο σε πολιτικό όσο και σε αρχαιολογικό επίπεδο ήταν επίσης έντονες. Ποιο πρέπει να είναι το μέλλον αυτών των αρχαιοτήτων;
Είναι δυστυχώς για κλάματα αυτή η υπόθεση. Βρίσκονται εξήντα ειδώλια του Κυκλαδικού Πολιτισμού στο διαμέρισμα ενός ζάπλουτου Αμερικανού στο Μανχάταν. Αλήθεια, πού τα βρήκε; Υπάρχει κάποιο πρακτικό στο Υπουργείο Πολιτισμού γιατί, πού και πότε βρέθηκαν; Όχι. Πώς μεταφέρθηκαν στην άλλη άκρη της Γης; Προφανώς παράνομα. Αποτελεί αυτή η συλλογή, ολοφάνερα, προϊόν λαθρανασκαφής και αρχαιοκαπηλίας. Και καμαρώνει ο Έλληνας πρωθυπουργός πως επισκέφθηκε τον κ. Στερν στη Νέα Υόρκη και θαύμασε τη συλλογή. Και αντί ο πρωθυπουργός να του πει «φέρ’ τα πίσω», οργανώνει την παρουσίαση. Καμιά δεκαριά από αυτά, σε ιδιωτικό μουσείο στην Αθήνα. Ντροπή!
Θα ήθελα την άποψή σας και για την «πονεμένη» ιστορία της Μέσης Οδού στη Θεσσαλονίκη. Τα πολύτιμα ρωμαϊκά και βυζαντινά ευρήματα αποσπάστηκαν από τον φυσικό τους χώρο με την κυβερνητική απόφαση να μην παρακαμφθεί η διαδρομή του μετρό, να συναντά θύελλα αντιδράσεων…
Όταν η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την «ελληνική Πομπηία» σαν παιχνίδι «Lego», συνδέοντας και αποσυνδέοντας σημαντικούς αρχαιολογικούς θησαυρούς, τι άλλο να πει κανείς. Ούτε εδώ άκουσαν την ελληνική και διεθνή επιστημονική κοινότητα. Τους εκατοντάδες επιστήμονες που εκλιπαρούσαν να μην προχωρήσει αυτό το έγκλημα. Εις μάτην…
Εκτός από τα παραπάνω, η υπουργός βρέθηκε στο επίκεντρο σφοδρής κριτικής και για τους χειρισμούς της στην υπόθεση Λιγνάδη. Με την τετραετία να οδεύει προς το τέλος της, πώς κρίνετε συνολικά την παρουσία της Λίνας Μενδώνη στο Υπουργείο Πολιτισμού;
Είναι η χειρότερη υπουργός Πολιτισμού, μακράν!
Εν κατακλείδι, τι σημαίνει για σας και τον ΣΥΡΙΖΑ «Πολιτισμός», κύριε Σκουρολιάκο;
Για μας ο Πολιτισμός, είναι δημόσιο και κοινωνικό αγαθό. Θα πρέπει η Πολιτεία να τον φροντίζει, να εξασφαλίζει την απρόσκοπτη διακίνησή του, με διαφάνεια και σεβασμό στην πολυφωνία.
Πηγή: Αμαρυσία
