Ο κύριος πρωθυπουργός στην πρόβα του Εθνικού Θεάτρου λοιπόν ή «όλα είναι μια εικόνα». Ναι. Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας επισκέφθηκε το Εθνικό Θέατρο όχι εθιμοτυπικά, αλλά «εκτάκτως». Εισέβαλε κυριολεκτικά στον χώρο της πρόβας την ημέρα της ανάγνωσης για την προετοιμασία της παράστασης των «Περσών» του Αισχύλου συνοδευόμενος από την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
Αφού φωτογραφήθηκε με ηθοποιούς και συντελεστές της παράστασης, με πρώτο τον διευθυντή του θεάτρου και σκηνοθέτη της παράστασης κύριο Λιγνάδη, δήλωσε στους καλλιτέχνες που βρίσκονταν γύρω του ότι «Δεν θα αφήσουμε ξεκρέμαστους τους ανθρώπους της τέχνης τον χειμώνα». Δεν ξέρω αν ενθουσίασε τους παριστάμενους ηθοποιούς γύρω του, στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ όμως, εφημερίδες, ιστοσελίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, προκάλεσε ρίγη συγκίνησης και θαυμασμού.
Επιτέλους, ένας πρωθυπουργός πηγαίνει στην πρώτη κρατική σκηνή εν ώρα πρόβας και δηλώνει τη συμπαράστασή του στους χειμαζόμενους καλλιτέχνες. Τι ωραία εικόνα για κατανάλωση αυτή! Πόσα εύσημα αξίζουν στην κυβέρνηση γι’ αυτή την κίνηση του αρχηγού της!
Θαυμάσια. Όμως κάτι μικρό τους διέφυγε… Και στον πρωθυπουργό, και στους θαυμαστές του. Αυτό που δεν πρόσεξαν ήταν πως την ώρα που δημιουργούνταν στην πρόβα του Εθνικού αυτή η «ωραία ατμόσφαιρα», έξω από το υπουργείο Πολιτισμού εκατοντάδες καλλιτέχνες διαμαρτύρονταν για την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος της κυβέρνησης για τα προβλήματα των ανθρώπων του πολιτισμού. Διαμαρτύρονταν και κατάγγελλαν την κοροϊδία τής υπουργού και του πρωθυπουργού, που εξαγγέλλουν μέτρα που αφορούν ελάχιστους ωφελούμενους, αφήνοντας τους πολλούς απέξω μέσα από προϋποθέσεις, εξαιρέσεις και προαπαιτούμενα. Αυτά τα μέτρα που αφορούν ολίγους, λοιπόν, παρουσιάζονται ως μέτρα καθολικής εφαρμογής και αποδοχής. Και θα πρέπει οι καλλιτέχνες να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν το «δούλεμα»!
Αλλά ας γυρίσουμε στους «απέξω». Από το υπουργείο Πολιτισμού, λοιπόν, οι διαμαρτυρόμενοι εργαζόμενοι στον πολιτισμό κατευθύνθηκαν προς το υπουργείο Εργασίας κι από εκεί στη Βουλή. Με τα μουσικά τους όργανα, τα πανό, το χιούμορ και την αποφασιστικότητά τους. Όλο αυτό το ξέχασαν λοιπόν οι πάντες. Δεν το είδαν! Προείχε άλλωστε η ωραία ατμόσφαιρα στο Εθνικό Θέατρο με οικοδεσπότη τον διευθυντή του.
Όμως εδώ υπάρχει κι ένα άλλο θέμα. Κάτι για το οποίο όσοι συνέβαλαν σ’ αυτό το πανηγυράκι θα πρέπει να απολογηθούν στη συντεχνία των θεατρίνων αλλά και στη θεατρική ιστορία του τόπου. Από πότε οι πρωθυπουργοί εισβάλλουν στο θέατρο εν ώρα πρόβας; Από πότε μπορούν να παρακολουθούν την πιο ιερή στιγμή της παραστασιακής διαδικασίας, όπως είναι η ανάγνωση του έργου; Το σκέφθηκαν καλά υπουργείο και διεύθυνση του θεάτρου; Συνειδητοποίησαν τι επέτρεψαν να γίνει; Υποχρέωσαν τους ηθοποιούς να γίνουν μέρος τού επικοινωνιακού σκηνικού που έστησαν οι επικοινωνιολόγοι του Μεγάρου Μαξίμου για να εξαφανίσουν τις διαμαρτυρίες των Ελλήνων καλλιτεχνών και να παρουσιαστούν ως προστάτες των τεχνών. Βεβαίως, γενναίες φωνές ηθοποιών στην πρόβα του Εθνικού τους απάντησαν τιμώντας τον εαυτό τους και υπερασπιζόμενοι τους ομότεχνούς τους και μάλιστα εκείνους που βρίσκονται στην ελεύθερη αγορά, μακριά από την προστατευτική στέγη των κρατικών σκηνών.
Όμως το «δρώμενο» «Κυριάκος επί Εθνικώ Θεάτρω» θέλουν δεν θέλουν θα μείνει στην Ιστορία ως μια χοντροκομμένη απόπειρα εκμετάλλευσης του ταλέντου και του μόχθου των ηθοποιών του Εθνικού Θεάτρου, χειραγώγησης της κοινής γνώμης, ως μια μεγάλη απαξίωση του πολιτισμού, του θεάτρου και των ανθρώπων του.
Πηγή: Η Αυγή