Ο βουλευτής αφού καλωσόρισε τον πρόεδρο του Συλλόγου και δήλωσε την παλιά τους γνωριμία, ξεκίνησε λέγοντας ότι είναι σημαντική η ιδέα της δημιουργίας Νομικού Γραφείου για τη διεκδίκηση των περιουσιών στην Κων/πολη. Παρατήρησε ωστόσο πως η γνωριμία του με άτομα 2ης και 3ης γενιάς Κων/πολιτών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα του αφήνει την εντύπωση πως δεν τους ενδιαφέρουν πλέον οι περιουσίες στην Πόλη.
Είναι ανάγκη να προωθηθεί η πολιτιστική διπλωματία με την Τουρκία, είπε ο κ. Σκουρολιάκος. Στην Κων/πολη υπάρχουν δομές όπως το Σχολείου του Γαλατά που είναι κέντρο έντονης πολιτιστικής δραστηριότητας, στο οποίο μάλιστα ο ίδιος έκανε ομιλία με θέμα το Κων/πολίτικο Θέατρο, που επιτρέπουν την ανάπτυξη αυτής της διπλωματίας από το Υπουργείο Εξωτερικών.
Για τα θέματα εκπ/σης όπου υπάρχει συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού αλλά ακόμα και τα απολυτήρια δεν αναγνωρίζονται, είπε πως θα πρέπει να γίνει ένα νέο πρόγραμμα σπουδών, όπως πρότεινε και η κ. Τζάκρη, τόσο για τους Έλληνες Ομογενείς απανταχού της γης, όσο ειδικά για τον Ελληνισμό της Κων/πολης.
Ένα από τα θέματα της τοποθέτησης του Προέδρου Κων/πολιτών ήταν και το θέμα της «Φυλακισμένης Βιβλιοθήκης» της βιβλιοθήκης του Φιλολογικού Συλλόγου Κων/πολιτών. Υπάρχει κείμενό μου στην εφημερίδα Αυγή στο φύλλο της 17 Ιουλίου του 2017, που μιλάει ακριβώς για αυτή τη βιβλιοθήκη στην Κων/πολη τον 19ο αιώνα, είπε ο κ. Σκουρολιάκος. Αυτή η βιβλιοθήκη ξεκίνησε από έναν πολύ δραστήριο διανοούμενο που είχε στην κατοχή του μια παλιά γραφή. Στις 11 Μαρτίου του 1863 ανακοινώνει πως έχει στην κατοχή του χειρόγραφη περγαμηνή από την Αμισό, στην οποία περιλαμβάνονται κείμενα ευαγγελικά και άλλα. Παρότι η ημερομηνία που έφερε αυτή η περγαμηνή είναι 1213, ο Ιωαννίδης πίστευε ότι ήταν παλαιότερη και την τοποθετούσε στο 10ο και στον 11ο αιώνα.
Αφού ο βουλευτής έκανε μια σύντομη αναφορά στην ιστορία της Βιβλιοθήκης, στους τυπωμένους τίτλους και τα χειρόγραφά της, στις καταστροφές που υπέστει από πυρκαγιές κ.α. έφτασε στη μεγάλη συμφορά του 1925 για τη βιβλιοθήκη, που ήταν η κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας από τις τουρκικές αρχές. Από το 1932 οι αρχές της Τουρκίας άρχισαν να μοιράζουν το περιεχόμενο της βιβλιοθήκης σε διάφορα Ιδρύματα.
Σκέφτομαι, κύριε Πρόεδρε, ότι είναι μια καλή ευκαιρία να ζητήσουμε να γίνει μια κινητοποίηση ειδικά γι’ αυτή την «Φυλακισμένη Βιβλιοθήκη» και να επιστραφούν αυτά τα μεγάλης αξίας χειρόγραφα είτε έντυπα, ξανά στους φυσικούς τους ιδιοκτήτες, στα παιδιά και στα εγγόνια αυτών που τη δημιούργησαν. Να προτείνουμε ως Επιτροπή Διασποράς στο Προεδρείο της Βουλής να συνεργαστεί και να προτείνει ένα κείμενο στις αντίστοιχες επιτροπές των Ευρωπαϊκών Κοινοβουλίων, όπου να ζητούμε την επιστροφή αυτού του αποθέματος γνώσης, πνεύματος, τέχνης στους φυσικούς του αποδέκτες, στους κληρονόμους αυτών που δημιούργησαν, όπως είπα προηγουμένως, την βιβλιοθήκη.
Για τη δημογραφική πλευρά του ζητήματος, ο κ. Σκουρολιάκος ανέφερε ότι υπάρχουν στην Κων/πολη 2.000 Έλληνες και στην Ίμβρο 500 με νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο και περί τους 100 μαθητές. Δεν ήταν όλοι αυτοί εκεί. Η οικονομική κρίση στη χώρα μας έστειλε πολλούς Συνέλληνες στην Πόλη ή την Ίμβρο για αναζήτηση καλύτερης τύχης και τα καταφέρνουν, όπως φαίνεται, καλά.
Δεν υπάρχει μεγάλη όσμωση των παλαιότερων Ελλήνων κατοίκων με τους νεότερους. Ίσως ο πολιτισμός συμβάλλει στην καλλιέργεια αυτής της σχέσης. Το Μπακαλχοράνι αναβιώθηκε όχι από παλιούς ρωμιούς της Πόλης, αλλά από Ελλαδίτες που είχαν πάει εκεί και από Τούρκους που ζουν στα Ταταύλα. Νομίζω, ότι πρέπει να έρθουν σε επαφή αυτοί οι άνθρωποι, να συμβιώσουν και να πλουτίσουν ο ένας τον άλλον.
Τέλος, να πω για την εισβολή και την κατοχή στην Ουκρανία, για τον Ελληνισμό που υπάρχει εκεί, πρέπει και η Επιτροπή μας κ. Πρόεδρε, να οργανώσει, όχι απλώς μια επίσκεψη, να οργανώσουμε κάτι χειροπιαστό για να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες που έρχονται εδώ, είτε στην Ραφήνα, είτε οπουδήποτε αλλού, με κάποιο τρόπο.
Σας ευχαριστώ πολύ.