Στην τελευταία του ομιλία στην συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, ο Πάνος Σκουρολιάκος αναφέρθηκε στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έκανε επίσης αναφορά στην εμμονή της ΝΔ για το άρθρο 16 και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και επανέλαβε την πάγια θέση του ότι με τις διατάξεις που προοωθούνται οι απόδημοι θα έχουν την δυνατότητα του εκλέγειν αλλά όχι του εκλέγεσθαι.
Για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια:
Να σημειώσω τη συνέπεια των μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας να αναφέρονται στο άρθρο 16 με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει να δημιουργηθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Αναφέρθηκαν όλοι, πραγματικά, περίπου με την ίδια αρχιτεκτονική στην αναφορά τους, με τα ίδια επιχειρήματα. Πολλοί από αυτούς με τις ίδιες λέξεις. Σεβαστό. Απλώς θέλω να πω ότι τώρα αγνοούν, ηθελημένα ή αθέλητα, ότι ως βουλευτές στηρίζουν μία Κυβέρνηση που ανέτρεψε τη δημιουργία της Νομικής Σχολής στο πανεπιστήμιο της Πάτρας, που έκλεισε τριάντα οκτώ πανεπιστημιακά τμήματα και άλλα πολλά που θα μας δοθεί η ευκαιρία να τα συζητήσουμε. Όσον αφορά στην συνταγματική αναθεώρηση,, που τελειώνει πια μια και οδεύουμε προς το τέλος, φαίνεται ότι θα αποδειχθεί κατώτερη των προσδοκιών του ελληνικού λαού.
Για την ψήφο των ομογενών:
Τους δίνουμε την ευκαιρία να ψηφίζουν. Τους αναγνωρίζουμε το δικαίωμα του εκλέγειν. Δεν τους αναγνωρίζουμε όμως το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Ζητά η Νέα Δημοκρατία, ζητά η Κυβέρνηση την ψήφο των ομογενών, αλλά όχι τους δικούς τους εκπροσώπους. Τους απαγορεύουμε, τους στερούμε το δικαίωμα στο εκλέγεσθαι.
Για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας:
Η πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ για απεμπλοκή της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διαδικασία προκήρυξης εκλογών θεωρώ ότι είναι σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο συνολικά για το πολιτικό σύστημα της χώρας. Είναι μία πρωτοβουλία που αποτελεί οργανικό τμήμα της άποψης του κόμματός μας για την οργάνωση των όρων της πολιτικής διαβούλευσης του διαλόγου, της σύγκρουσης ακόμα σε μία σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία.
Βγαίνουμε από μια δεκαετή περίοδο, την περίοδο της κρίσης, όπου είδαμε δημοκρατικά δικαιώματά μας να αμφισβητούνται και να επιβάλλονται απαράδεκτες καταστάσεις από κέντρα παραθεσμικά, χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση και από πρόσωπα που δεν αντλούν την ισχύ τους από κάποιο σώμα εκλεκτόρων. Τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, μας έφεραν στην εποχή όπου κάποιοι τεχνοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσιζαν για εμάς και αντί για μας.
Εμείς βάλαμε ένα τέλος σε αυτή την εποχή βγάζοντας τη χώρα από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018. Προτείναμε έναν οδικό χάρτη στην παρούσα συνταγματική αναθεώρηση που περιελάμβανε εποικοδομητική πρόταση δυσπιστίας, απλή αναλογική και τη μη διάλυση της Βουλής λόγω της αδυναμίας εξεύρεσης κοινού τόπου για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Προτείναμε έναν χάρτη που εξασφαλίζει την ενίσχυση της όποιας κυβέρνησης, εξορθολογίζει τη δημοκρατική διαπάλη και τέλος εξορθολογίζει και την αναντιστοιχία ανάμεσα στις ψήφους και τη δύναμη των κομμάτων.
Τι χρειάζεται, λοιπόν, ώστε να εξασφαλιστεί η λειτουργία όλων όσων το κλειστό αυτό σύστημα προσφέρει; Χρειάζεται κάποιος που θα διασφαλίζει τη λειτουργία μέσω της συναίνεσης. Κάποιο πρόσωπο με ισχυρή νομιμοποίηση εκ της εκλογής του και των υποχρεώσεών του. Χρειάζεται ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρυθμιστής του πολιτεύματος. Είναι κάτι που πρέπει να κατοχυρωθεί στο Σύνταγμά μας το οποίο θα καλείται να αναζητεί τρόπους και μηχανισμούς που θα εμπνέει και όπου χρειάζεται, θα εξαναγκάζει τη συναίνεση, ακόμα και για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού πια αποφεύγουμε τον κίνδυνο προκήρυξης εκλογών λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου, πρότεινε μία διαδικασία διαδοχικών ψηφοφοριών όπου εξαναγκάζει το πολιτικό σύστημα να αναζητήσει εκείνο το ελάχιστο σημείο ισορροπίας, μιας και η Βουλή γνωρίζει πως αν δεν δώσει αυτή τη λύση τότε τη λύση θα τη δώσει ο λαός με καθολική ψηφοφορία. Θυμίζω, αν μετά από τρεις ψηφοφορίες για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν συγκεντρωθεί η απαιτούμενη πλειοψηφία 2/3 του αριθμού των βουλευτών στις δύο πρώτες ψηφοφορίες και των 3/5 στην τρίτη, η Βουλή δεν διαλύεται και οι ψηφοφορίες επαναλαμβάνονται ανά μήνα μέχρις ότου επιτευχθεί η πλειοψηφία των 3/5 μέχρι τη συμπλήρωση εξαμήνου από την έναρξη διαδικασίας εκλογής.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να έχει τη δύναμη να διεκπεραιώνει απρόσκοπτα τα συνταγματικά του καθήκοντα. Και βέβαια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να εξαρτάται από τον έλεγχο της εκάστοτε πλειοψηφίας. Δεν είναι δυνατόν να γίνονται δεκτές προτάσεις σαν εκείνες της Κυβέρνησης που θέλουν για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας μια πλειοψηφία μικρότερη κι απ’ αυτή ακόμα που απαιτείται για τη δεδηλωμένη.
Το πονηρό κόλπο της Νέας Δημοκρατίας να υπερψηφίσει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ στην προηγούμενη Βουλή, που προέβλεπε την προσφυγή στον λαό ως έσχατη λύση, ώστε να συγκεντρώσει εκατόν ογδόντα ψήφους και να χρειάζεται για την αναθεώρηση στην παρούσα Βουλή του άρθρου εκατόν πενήντα μία ψήφους, ώστε τώρα η Νέα Δημοκρατία να προχωρήσει στην τροποποίηση της αρεσκείας της, δεν μπορεί να γίνει δεκτό, αν μη τι άλλο για λόγους στοιχειώδους κοινοβουλευτικής αξιοπρέπειας.
Η σημερινή θέση της Κυβέρνησης πηγαίνει στην αντίθετη κατεύθυνση από το σημείο εκκίνησης της προηγούμενης περιόδου.
Κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, η πρόταση που κάνετε για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας υποβαθμίζει τη νομιμοποίησή του και αμφισβητεί το κύρος του. Σε όλη τη στάση σας και στις προτάσεις σας στη συνταγματική αναθεώρηση μία είναι η αγωνία σας: να εναρμονιστεί η παρούσα αναθεώρηση του Συντάγματος, ώστε να εξασφαλίζεται το κτίσιμο του κομματικού κράτους της Νέας Δημοκρατίας, η παλινόρθωση της απόλυτης και καταπιεστικής εξουσίας της, η επιστροφή στην κανονικότητα της δεξιάς. Και δεν είσαστε μόνοι. Έχετε καλούς συμμάχους.
Δυστυχώς με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζεται και η εκλογή του ανώτατου άρχοντα της χώρας, του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δυστυχώς. Η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας οδηγεί στην υποβάθμιση του ρόλου του Προέδρου. Είναι μια υποβάθμιση που θα καταστήσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όμηρο της ελάχιστης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας η οποία αποφάσισε την εκλογή του. Ένας τέτοιος Πρόεδρος δεν μπορεί να λειτουργεί ως ρυθμιστής του πολιτεύματος. Δεν θα μπορεί να στέκεται σταθερά και δυναμικά υπεράνω των κομματικών διαφορών. Αλήθεια, έναν τέτοιο Πρόεδρο επιφυλάσσετε στον ελληνικό λαό;
Κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, ο ελληνικός λαός σάς εμπιστεύτηκε. Σας έδωσε απλόχερα την άνεση να κυβερνάτε με εκατόν πενήντα οκτώ Βουλευτές. Μην το μεταχειρίζεστε με αυτό τον τρόπο.
Ομιλία στην συζήτηση επί των αναθεωρητέων διατάξεων του Συντάγματος, σύμφωνα με τα άρθρα 110 του Συντάγματος και 119 του Κανονισμού της Βουλής (6η και 7η θεματική ενότητα της Επιτροπής: άρθρα 96 παρ. 5, 101Α, 101 παρ. 1 και 4, 101 (εισαγωγή ερμηνευτικής δήλωσης), 102 παρ. 2, 112 παρ. 4 (κατάργηση παραγράφου), 113 (κατάργηση), 114 παρ. 1, 114 παρ. 2 (κατάργηση παραγράφου), 115 παρ. 1 και 2, 115 παρ. 3 (κατάργηση παραγράφου), 115 παρ. 4 (κατάργηση παραγράφου) και 119 παρ. 1 (κατάργηση παραγράφου)).
