Ο Πάνος Σκουρολιάκος δέχτηκε, αρχικά, την ευαρέσκεια του Προέδρου της Επιτροπής κ. Σάββα Αναστασιάδη, ο οποίος τον χαρακτήρισε ως ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της, με τεράστιο ενδιαφέρον για τις εργασιές και το περιεχόμενο της Επιτροπής.
Παίρνοντας το λόγο και αφού ευχαρίστησε τον Πρόεδρο για τα καλά του λόγια, είπε τα παρακάτω:
“Επιτρέψτε μου να εκφράσω κάποιες σκέψεις, μιας και αυτό το τιμητικό έτος για τις κακές μνήμες του 1922 φτάνει προς το τέλος του και έχοντας την εμπειρία τόσων πολλών συλλόγων Μικρασιατών, Ανατολικοθρακιωτών, Ποντίων που ήρθαν στην Επιτροπή μας και κατέθεσαν πολύ σημαντικά πράγματα και ιστορικά και λεπτομέρειες, αλλά και τις προσωπικές τους από καρδιάς, από ψυχής καταθέσεις. Πραγματικά αξίζει τον κόπο και θα το επαναλάβω, ένα μέρος όλων αυτών που ειπώθηκαν εδώ να αποτυπωθούν σε κάποια έκδοση.
Ήρθαν, λοιπόν, οι πληθυσμοί αυτοί από τη Μικρά Ασία, από τον Πόντο, από την Ανατολική Θράκη και έφεραν μαζί τους την κουλτούρα τους, τα τραγούδια, τους χορούς, τις συνήθειες, τις γεύσεις τους και έπρεπε να αγωνιστούν για να συνυπάρξουν με τους ντόπιους πληθυσμούς της παλιάς Ελλάδας, όχι κάτω από εύκολες συνθήκες. Το «τουρκόσπορος» έδινε και έπαιρνε.
Αγωνίστηκαν πολύ λοιπόν και απέδειξαν στην ελληνική κοινωνία ότι μπορούν να είναι καλοί και πάρα πολύ σημαντικοί. Με τα χρόνια, η συνύπαρξη αυτή επιτεύχθηκε. Μάλιστα, έχει ενδιαφέρον, υπάρχει και ένα δρώμενο στη Νέα Μαγνησία, που είναι ο προσφυγικός συνοικισμός της Λαμίας. Είναι ο γάμος ανάμεσα στον Μικρασιάτη και στην ντόπια Λαμιώτισσα. Ελπίζω να παρουσιάζεται ακόμα και τώρα, γιατί τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν πολύ συχνή η παρουσίαση του.
Έτσι λοιπόν, ζώντας και με τους απογόνους των Μικρασιατών σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στην περιοχή στην οποία δραστηριοποιούμε πολιτικά, δηλαδή στην Ανατολική Αττική, διαπιστώνουμε πως έχουμε συλλόγους που είναι μεγάλη ανάσα για εμάς που ζούμε σε αυτό το μέρος με τις εκδηλώσεις τους, με το πείσμα τους, με το καλό τους γούστο. Ακούσαμε, εδώ στη Βουλή, τη «Φωκαέων Πολιτεία», τους Φωκαείς από το Δήμο Σαρωνικού, τους Τριγλανιούς από τη Ραφήνα, τώρα έχουμε τους Παλατιανούς από τα Νέα Παλάτια Ωρωπού. Τώρα πια απαλλαγμένοι από δυσκολίες, από προκαταλήψεις, από κακές συμπεριφορές, οι Μικρασιάτες, οι Πόντιοι, οι Ανατολικοθρακιώτες, πρέπει να αναδείξουν ακόμα περισσότερο την καταγωγή τους, την πολιτισμική και πνευματική προίκα τους και το κάνουν σε ένα ανώτερο επίπεδο πια.
Άκουσα, προηγουμένως, μία κυρία που αναφέρθηκε εκτενώς στην ομιλία της στο Μιστί. Το έχω επισκεφθεί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Να δώσω μια πληροφορία – δεν ξέρω αν τη γνωρίζετε. Ο ναός, στον οποίο αναφερθήκατε, έχει αναστηλωθεί από το τουρκικό Υπουργείο Πολιτισμού, με τις άοκνες, τις επίμονες, τις ειρηνικές και με καλή διάθεση προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Οι Μικρασιάτες, λοιπόν, έχουν στα χέρια τους τη μνήμη και τη μνημοσύνη. Η Βουλή των Ελλήνων έδωσε το βήμα στο να αναδειχθεί ένα μέρος του ατέλειωτου πλούτου του προσφυγικού Ελληνισμού. Και πρέπει η κυβέρνηση, η τοπική αυτοδιοίκηση – Α’ και Β’ Βαθμού – να σταθούν στο πλάι αυτών των ανθρώπων, των συμπολιτών μας, που έχουν καταγωγή από εκείνα τα μέρη.
Ήδη ο πολιτισμός της Μικρασίας έχει γίνει μόδα -τα τραγούδια της, οι μουσικές της, οι χοροί. Δεν τα συναντάμε μόνο στους Συλλόγους, αλλά σε όλη την Ελλάδα, στις χαρές και σε ευχάριστες επετείους του Μικρασιατικού Ελληνισμού και όχι μόνο.
Έτσι, σας ευχαριστώ κι εγώ πάρα πολύ που είσαστε εδώ.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον αγώνα που δίνετε και την επιμονή σας να αναδείξετε τον πλούτο των προγόνων σας. Η Ελλάδα έχει μεγάλο απόθεμα πολιτισμού και όλοι εσείς – Μικρασιάτες, Πόντιοι, Ανατολικοθρακιώτες – είστε ένα πολύ μεγάλο, σοβαρό και ιδιαίτερης βαρύτητας κομμάτι αυτού του πολιτισμού.
Σας ευχαριστώ πολύ.”