Στην ομιλία του για την ψήφο των αποδήμων, ο Πάνος Σκουρολιάκος τόνισε ότι κάθε Έλληνας, έχει και εκλογικό δικαίωμα. Όμως η οργάνωση του αναφαίρετου δικαιώματος του εκλέγειν άργησε πολύ. Γιατί πέρα από ωραία και μεγάλα λόγια καμία κυβέρνηση πριν από εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ δεν προχώρησε ποτέ στην παραμικρή κίνηση. Πρώτη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ συνέστησε με νόμο διακομματική επιτροπή, της οποίας το πόρισμα αραχνιάζει στα συρτάρια του υπουργείου Εσωτερικών.
Βασικά σημεία της ομιλίας:
Να δεχθούμε ευθύς εξ αρχής, πως κάθε ‘Έλληνας, ο οποιοσδήποτε έχει ελληνική ιθαγένεια, έχει εκλογικό δικαίωμα.
Η οργάνωση του αναφαίρετου δικαιώματος των ομογενών μας στο εκλέγειν όμως, άργησε πολύ. Γενικόλογα οι προ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κυβερνήσεις δεν είχαν αντίρρηση στην τακτοποίηση αυτού του σπουδαίου θέματος. Όμως καμία κυβέρνηση δεν προχώρησε ποτέ στην παραμικρότερη κίνηση. Καμία πρωτοβουλία δεν αναλήφθηκε, πέρα από τα ωραία και μεγάλα λόγια.
Πρώτη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ συνέστησε με νόμο διακομματική επιτροπή, επί υπουργίας Χαρίτση με ΓΓ τον Κώστα Πουλάκη. Το πόρισμα αυτής της επιτροπής αραχνιάζει στα συρτάρια του Υπουργείου Εσωτερικών. Με την γενικότερη φόρα που διακρίνει την κυβέρνηση της ΝΔ, επιχειρήθηκε να στηθεί ένα παιχνίδι εντυπώσεων ότι τάχα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει την ψήφο των ομογενών και ότι η ΝΔ την επιζητά διακαώς. Η σκληρή πραγματικότητα βέβαια την διαψεύδει. Πλην όμως αυτή η πραγματικότητα δεν είναι αρεστή σε πλήθος ΜΜΕ που στηρίζουν φιλότιμα την παρούσα κυβέρνηση και έτσι η πραγματικότητα, η αλήθεια δεν επικοινωνείται.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, στην προτείνουσα Βουλή, πρότεινε να έχουν οι απόδημοι Έλληνες, τους δικούς τους εκπρόσωπους στη Βουλή, μέσα από ένα ψηφοδέλτιο Επικρατείας, ας το πούμε «εξωτερικού». Να αποφασίζουν δηλαδή ποιοι Έλληνες του εξωτερικού θα τους εκπροσωπούν. Υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ πως πρέπει να μπορούν να δώσουν την ψήφο τους οι ομογενείς μας, σε πρόσωπα δικά τους, που ζουν και γνωρίζουν την δική τους πραγματικότητα. Να μην συνυπολογίζεται δηλαδή η ψήφος τους σε ένα ψηφοδέλτιο επικρατείας γενικό, όπου οι ψήφοι από την Νέα Υόρκη, την Μελβούρνη ή το Μόναχο θα πριμοδοτήσουν πρόσωπα που δεν προέρχονται από την ομογένεια ούτε γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα της. Το γεγονός ότι ένας αρχηγός ή ένα κόμμα μπορεί να ορίσει υποψήφιους από την ομογένεια στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του κόμματος, αποφασίζοντας πάλι ο ίδιος ή το κόμμα την εκλόγιμη ή μη εκλόγιμη θέση, αφαιρεί την προσωπική επιλογή από τους ομογενείς. Θεωρώ ότι υφαρπάζει την ψήφο τους και την χρησιμοποιεί μόνο και μόνο για την νίκη του κόμματος αδιαφορώντας για τα ιδιαίτερα θέλω και ανάγκες των ομογενών.
Σημειώσαμε και πιο πάνω, πως όλοι οι Έλληνες απόδημοι, πρέπει να έχουν το δικαίωμα της διευκόλυνσης της ψήφου. Όμως αν δεν προστεθεί εδώ και η προϋπόθεση της αποφυγής της αλλοίωσης του εκλογικού σώματος των μονίμων κατοίκων, τότε θα έχουμε καταστρατηγήσει την δημοκρατική αρχή που πρέπει να διέπει κάθε απόφαση και πράξη μας, αλλά θα έχουμε αρνηθεί συνειδητά την σχετική ευρωπαϊκή εμπειρία. Σύμφωνα με αυτή την εμπειρία, αναγκαίο είναι να εξετάσουμε τις λύσεις που υιοθέτησαν χώρες με σημαντική διασπορά, όπως η δική μας. Και η εμπειρία αυτών των χωρών (Πορτογαλία Ιταλία, Γαλλία) μας φέρνει πιο κοντά στο μοντέλο που αυτή τη στιγμή υποστηρίζω.
Στην διαδικασία διαλόγου για την ψήφο των ομογενών, η ΝΔ εγκαταλείποντας την αρχική της θέση (περί επιστολικής ψήφου όλων των εκλογέων του εξωτερικού χωρίς καμία διαφοροποίηση του τρόπου καταμέτρησης της ψήφου) αντί να αποδεχθεί την μόνη λογική και λειτουργική πρόταση, δηλαδή την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετεί την πρόταση του ΚΚΕ, εγκλωβιζόμενη σε προϋποθέσεις που βάζει η εν λόγω πρόταση, προϋποθέσεις για τις οποίες έχουν εκφράσει αντιρρήσεις ακόμα και βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει οι εκτός Επικρατείας εκλογείς να επιλέγουν τους εκπροσώπους τους μεταξύ των ψηφοδελτίων της «Επικρατείας Εξωτερικού» των κομμάτων. Προς τούτο, δύναται να αυξηθεί ο αριθμός των βουλευτών επικρατείας σε 15 (το ανώτατο επιτρεπτό από το Σύνταγμα όριο).
Οι βουλευτές που εκπροσωπούν τους ομογενείς έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις που έχουν όλοι οι βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Οι ομογενείς έχουν φωνή και αυτή πρέπει να ακούγεται στο Κοινοβούλιο. Τη φωνή τους την μεταφέρουν οι εκλεγμένοι από αυτούς βουλευτές. Η ψήφος τους δεν χάνεται στο σύνολο των ψηφοφόρων ενός εκάστου κόμματος. Δεν χρησιμοποιείται από έναν χυλό που αποστολή έχει να αλλοιώσει το εκλογικό αποτέλεσμα.
Ομιλία στο πλαίσιο της συζήτησης επί των αναθεωρητέων διατάξεων του Συντάγματος, σύμφωνα με τα άρθρα 110 του Συντάγματος και 119 του Κανονισμού της Βουλής (5η και 9η θεματική ενότητα της Επιτροπής: άρθρα 62, 86 παρ. 3, 86 (εισαγωγή ερμηνευτικής δήλωσης), 54 παρ. 1, 54 (προσθήκη παρ. 4), 54 (εισαγωγή ερμηνευτικής δήλωσης) και 56 (προσθήκη παρ. 5)).
